Geschiedenis en geboorte van allerlei soorten horloges, mechanisch en op batterijen. Het polshorloge, uitgevonden in de late jaren 1800, werd aanvankelijk beschouwd als een accessoire exclusief voor vrouwen.
Geschiedenis horloges
Het was gebruikelijk dat mannen een zakhorloge droegen.
Maar in de beginjaren van de vorige eeuw (1900) vroeg een Braziliaanse uitvinder genaamd Alberto Santos Dumond, die niet in staat was de tijd op de klok op zijn vliegtuig gemakkelijk af te lezen, zijn beste vriend Louis Cartier om een horloge dat het probleem zou oplossen.
De briljante Cartier maakte van hem een horloge met een leren riem om zijn pols en Dumont was verrukt.
Op dat moment besloot Cartier dit type horloges ook aan mannen te verkopen.
Zelfs tijdens de Eerste Wereldoorlog vonden officieren van over de hele wereld het veel handiger om een polshorloge te bekijken in plaats van het traditionele zakhorloge te moeten verwijderen.
Om deze reden waren de legermannen uitgerust met horloges die aan het einde van de oorlog wijdverbreid waren in alle westerse culturen.
Ze werkten aanvankelijk alleen met een veermechanisch uurwerk, maar werden sinds 1962 geflankeerd door meer praktische en precieze klokken die op batterijen werken met uurwijzers of digitale LCD-schermen.
Polshorloges op batterijen
De klok is het belangrijkste instrument dat door de mens is gemaakt om de huidige tijd aan te geven en daarmee het verstrijken van de tijd te meten.
Tegenwoordig zijn de meest gebruikte horloges horloges die op batterijen werken en in veel gevallen extra functies hebben, zoals stopwatch en datumaanduiding.
Met de verspreiding van mobiele telefoons die ook een horloge bevatten en andere veelgebruikte elektronische apparaten die de tijd weergeven (videorecorder, computer, digitale camera's, enz.), Kan het gebruik van een horloge overbodig worden en puur een enige esthetische factor voor de persoon die het om de pols draagt.
