Hoe bezem te spelen, regels van dit populaire kaartspel, benodigde decks, aantal spelers en voorspel voor een spel.
Oorsprong van het spel van de bezem
De bezem is een typisch Italiaans spel dat dateert uit de 15e eeuw.
Het wordt gespeeld in alle regio's in de verschillende varianten, waaronder de wetenschappelijke scopone, de vijftien bezem, de bijl bezem, de ondeugende of bonafide onderscheiden. Ook in Griekenland, Turkije, Frankrijk en Spanje zijn er spellen die vergelijkbaar zijn met die van de bezem, misschien geïmporteerd uit ons schiereiland.
De naam van dit spel is afgeleid van het feit dat een van de onmisbare zetten om de overwinning te behalen, precies bestaat uit het vegen van alle kaarten die erin zitten en ze te nemen met een van hun eigen kaarten die in dit geval als bezem fungeert.
Deck kaarten
Een bezem wordt gespeeld met een normaal Italiaans kaartspel van 40 kaarten. De 40 kaarten bestaan uit vier groepen kaarten van verschillende kleuren, bekers, geld, stokken en zwaarden, elk met 10 kaarten.
Elke groep heeft een aas, een 2, een 3, een 4, een 5, een 6, een 7 en drie cijfers.
Het is ook mogelijk om een pak Franse kaarten te gebruiken door de jokers, de 8, de 9 en de 10 te verwijderen. Deze laatste worden vervangen door de figuren van het paard, de vrouw en de koning.
spelers
De bezem kan in twee of vier worden gespeeld. In het tweede geval komen de spelers in twee paren samen.
De formatie van de paren kan worden gevormd volgens het plezier van de deelnemers, of door verschillende methoden te volgen, zoals het extraheren van de hoogste kaart of twee kaarten van dezelfde soort.
De twee spelers van elk paar zitten tegenover elkaar aan dezelfde tafel.
voorrondes
De kaarten worden grondig geschud en vervolgens gedeeld door de dealer of cartaro, dat wil zeggen door een speler die is gekozen om deze functie uit te voeren.
Er zijn verschillende manieren om de dealer te kiezen, behalve natuurlijk de manier waarop de spelers het onderling eens zijn.
Aanbevolen metingen- Hoe een kamer in huis gemakkelijk wit te wassen
- Hoe maak je de perfecte turn-ups voor broeken
- Cadeau-ideeën: welk cadeau te maken, waar te kopen
- Hoe gedemineraliseerd gedestilleerd water voor ijzer te maken
- Hoe mieren op natuurlijke wijze uit de tuin en uit het huis te verwijderen
Een van de methodes is de loting.
Bijvoorbeeld, na het kiezen van een kaart in onderling overleg, deelt een van de spelers een kaart open naar elk van de deelnemers, tegen de klok in en inclusief zichzelf, degene aan wie de gekozen kaart zal vallen, is de voorbestemde.
Op dit punt geeft de dealer, zodra de kaarten zijn geschud, het kaartspel aan de speler aan zijn rechterkant.
Hij "verhoogt" of "snijdt" de stapel, dat wil zeggen, hij verwijdert enkele kaarten, ten minste drie, die hij vervolgens op de tafel naast de stapel legt.
Met de kaarten die de speler niet heeft geraised, bedekt de dealer de anderen, neemt vervolgens het nieuw gereconstrueerde kaartspel in de hand en begint de deal door drie kaarten aan elke speler inclusief hemzelf te geven, en legt er vier open op tafel.
Wanneer alle vier de spelers, inclusief hijzelf, alle drie hun kaarten hebben gespeeld, is het aan de dealer om de kaarten tijdens het spel opnieuw aan elke speler te delen, zonder de vier kaarten terug op de tafel, die alleen in de eerste hand voorkomt.
partituur
Voor het scoren betekent "goud" alle geldkaarten of, als je met een Frans kaartspel speelt, die van diamanten.
- Het paar dat aan het einde van het spel minimaal 6 of meer goud of meer dan de helft van de 10 in het spel heeft, scoort een punt.
- Een punt gaat naar het paar dat erin slaagt om meer dan 20 kaarten te verzamelen, dat is meer dan de helft van de kaarten waaruit het spel bestaat.
Als beide paren aan het einde van het spel evenveel goud en kaarten hebben, is het gebruikelijk om te zeggen dat ze "hebben onderhandeld" of dat "een gelijkspel is gegaan", dat wil zeggen dat ze gelijk zijn gegaan. In dat geval wordt het punt niet toegekend.
- Een punt gaat naar het paar dat de settebello heeft veroverd, dat is de 7 denarii-kaart.
- Een punt gaat naar het paar dat de "primer" heeft gemaakt, dat wil zeggen, die onder de spelers aan het einde van het spel in het bezit is van vier kaarten van verschillende kleuren en van dezelfde waarde, die meer punten toevoegen dan alle kwartetten van de andere spelers.
Het concept van sleutelbloem is afkomstig van een kaartspel genaamd prime of primero, dat sinds de 16e eeuw wijdverbreid is in Spanje. Dit spel had aan de basis dezelfde score die tegenwoordig wordt gebruikt voor de berekening van de primer in de bezem en in de wetenschappelijke scopone.
Voor de toepassing van de eerste cursus is de score als volgt:
- 7 is 21 punten waard
- 6 is 18 punten waard
- De aas is 16 punten waard
- 5 is 15 punten waard
- De 4 is 14 punten waard
- De 3 is 13 punten waard
- De 2 is 12 punten waard
- Elk cijfer is 10 punten waard.
Uit deze tabel is duidelijk dat wie het getal hoger dan 7 en, in de tweede plaats, 6 heeft, meer punten zal scoren.
Om deze reden moet er veel aandacht worden besteed aan het spelen van de 7 en 6. Als er bijvoorbeeld een 4 en een 2 op tafel liggen en we hebben een 6 in de hand, is het beter om de verleiding te weerstaan om ze te nemen, want later in het spel kan het op tafel gebeuren een mooie 6, en dus door er twee in het dek te laten komen, zullen er meer mogelijkheden zijn om het punt van primer te maken.
In sommige Italiaanse regio's is het gebruikelijk om zelfs degenen die aan het einde van het spel de koning van geld of schilderijen bezitten, de "rebello" genoemd, met een punt te belonen.
Hoe maak je een bezem?
De eerste speler speelt een van zijn kaarten door een van de vier kaarten van de tafel op te pakken, een kaart met dezelfde waarde te nemen of twee of meer kaarten waarvan de waarden bij elkaar exact overeenkomen met de waarde van de kaart die hij speelt.
De kaart die wordt gespeeld en de kaart of kaarten die worden verzameld, vormen het pak kaarten dat de speler met de voorzijde naar beneden voor zich houdt.
Als aan de andere kant, onder de kaarten die de speler in de hand heeft, er geen is die hem in staat stelt een van de kaarten op tafel te nemen, dan moet hij een van zijn kaarten ernaast plaatsen, mogelijk door een door jou voorbereide kaart te verlagen een truc in de volgende ronde.
Het is goed om voorzichtig te zijn om niet op de tafelkaarten te vallen die de tegenstander een goede grip geven, bijvoorbeeld als er een 4, een 5 en een vrouw op tafel zijn, is het goed om geen 2 te spelen, omdat de tegenstanders de 5 en 2 met de kostbare kaart van 7, misschien de settebello.
Over het algemeen is het beter om niet op tafel te leggen en kaarten met de laagste waarde en kaarten met een som gelijk aan 7 achter te laten.
In plaats daarvan is de numerieke of nominale waarde van de koningen het maximum, ook al is het niet om te scoren, daarom vormen ze een uitstekend tegengif tegen bezems, omdat ze niet kunnen worden genomen door de som van hun numerieke waarde met andere kaarten.
Je maakt een bezem als je met een van je kaarten de kaart of alle kaarten die op tafel liggen, pakt.
Om dit te melden, leg je de kaart waarmee je een bezem kunt maken, open, onder je bos.
De kaarten die aan het einde van de hand op tafel blijven, worden genomen door de speler die de laatste slag heeft gemaakt.
Het spel, dat uit meerdere handen bestaat, wordt gewonnen door degene die als eerste 11, 21 of 31 punten behaalt, afhankelijk van wat er aan het begin van het spel was vastgesteld.
Daarom wordt de regel van "roepen" geaccepteerd, dat wil zeggen: de speler die, mentaal gezien, meent de voor de overwinning noodzakelijke score te hebben behaald, heeft het recht om het spel te stoppen door te zeggen: "Ik word geroepen, zichzelf verkondigend", dus, winnaar.
