Definitie van filantropie en wat het betekent voor filantroop, etymologie van de term en liefdevolle houding ten opzichte van andere mensen.
Betekenis van filantroop
Een filantroop wordt gedefinieerd als iemand die genereus werkt, met altruïsme en liefde voor de naaste, om mensen die hulp nodig hebben goed te doen.
De term filantropie komt van het Griekse filia, wat liefde betekent, en antropos, wat de mens betekent, vertegenwoordigt een gevoel dat gericht is op het goede, dat wordt geïdentificeerd met vrije liefde voor de naaste, gekenmerkt door een extreem werk van vrijgevigheid zonder winst.
Dit woord werd oorspronkelijk gebruikt door de Circolo degli Scipioni in de tweede eeuw voor Christus, een groep gevormd door Romeinse burgers, om een voorkeur aan te geven voor het bespreken van filosofische en literaire onderwerpen.
Maar in de volgende eeuw veranderde Cicero van betekenis en gaf filantropie een definitie die vergelijkbaar is met de huidige, en identificeerde het met een puur gevoel van vrijgevigheid en een enorme gevoeligheid.
Vanaf de komst van het christendom onderscheidde christelijke naastenliefde zich duidelijk van filantropie, die het eerste rechtstreeks ziet komen uit de liefde van God voor de mens, die op zijn beurt zijn liefde kan richten op zijn naaste, maar ook met geschenken materialen, waaronder geld, vooral met de fysieke aanwezigheid en het getuigenis van een levend geloof in God.
