Wat zijn de woorden van liefde, hoe kies je de beste uit honderdduizend zinnen en manieren om te zeggen, om het grootste gevoel over te brengen dat op emotioneel niveau kan worden ervaren.

Gedachten en woorden van liefde

- De man die de waarheid liefheeft, is beter dan degene die haar kent, en de man die geluk vindt, is wijzer dan degene die het alleen weet. (Confucius)

- Ik liep met mijn hoofd vol van jou. Je portret en de bedwelmende avond die we gisteren samen doorbrachten, hebben mijn zintuigen in beroering gebracht. Lief, onvergelijkbaar, wat een vreemd effect heb je op mijn hart! Maar wat blijft mij over als ik uit je lippen en uit je hart een liefde trek die me verteert als vuur? (Napoleon Bonaparte aan Josephine Beauharnais)

- Alleen jij hebt de macht om me verdrietig te maken of me vreugde en troost te geven. Mijn liefde heeft zulke hoogten van waanzin bereikt dat hij van zichzelf heeft gestolen wat hij het meest begeerde ... Bij jouw knik veranderde ik onmiddellijk mijn jurk en mijn gedachten, om je te laten zien dat jij de enige meester van mijn lichaam en mijn wil bent . (Eloisa naar Abelardo)

- Mijn lieve meid, ik hou steeds weer van je en zonder voorbehoud ... Op elke mogelijke manier; zelfs mijn jaloezie was slechts een kwelling van liefde, in de meest intense pijn die ik ooit heb meegemaakt, zou ik voor jou zijn gestorven. Je bent altijd nieuw. De laatste van je kussen was de liefste, de laatste glimlach de helderste, de laatste beweging de meest sierlijke. (John Keats tegen Fanny Brawne)

- En nu hoor je bij mij! Ik zie je als mijn jonge vrouw en dan moeder, maar altijd hetzelfde, lief en aanbeden in de kuisheid van het huwelijksleven als in de maagdelijkheid van onze eerste liefde. Vertel me of je het geluk van een onsterfelijke liefde, van een eeuwige eenheid kunt begrijpen. (Victor Hugo aan Adèle Foucher)

- Toen twee zielen elkaar eindelijk vonden, vonden ze elkaar compatibel en complementair, ze begrepen dat ze voor elkaar waren gemaakt, en daarom werd er voor altijd een vurige en pure band tussen hen gelegd zoals zij, een band die op aarde begint en voor altijd in de hemelen voortduurt ... Dit is de liefde die je in mij inspireert. (Victor Hugo aan Adèle Foucher)

- Als je wist hoeveel ik naar je verlang, hoeveel laat de herinnering aan de afgelopen nacht me ijlen van vreugde en overlopen van verlangen. Hoeveel verlang ik ernaar om mezelf helemaal aan jou te geven in de extase van je zoete adem en die kussen die me met plezier van je lippen vullen! Ik heb jouw liefde nodig als de hoeksteen van mijn bestaan. Het is de zon die leven in mij blaast. (Juliette Drouet aan Victor Hugo)

- Er kan geen groter geluk zijn dan degene die ik vanmiddag bij je voelde, in je armen gewikkeld. Je stem vermengd met de mijne, je ogen in de mijne, je hart boven mijn hart, onze zielen versmolten samen. Voor mij is er geen andere man op aarde dan jij. Ik zie anderen alleen door jouw liefde. Ik geniet nergens van zonder jou. Jij bent het prisma waardoor het zonlicht, het groen van het bos en het leven zelf voor mij verschijnen. Ik heb je kussen op mijn lippen nodig, je liefde op mijn ziel. (Juliette Drouet aan Victor Hugo)

- Mijn hart stroomt over van emotie en vreugde! Ik weet niet welke hemelse lusteloosheid, oneindig plezier het vult en vergeeft. Het is alsof ik nooit heb liefgehad !!! Dit alles kan alleen van jou komen, zuster, engel, vrouw. Het kan, zeker niet, niets meer zijn dan een delicate straal van je vurige ziel, of een geheime en hartverscheurende traan die je lang geleden op mijn borst hebt achtergelaten. (Franz Liszt tegen Marie d'Agoult)

- Geboren onder verschillende luchten, we hebben niet dezelfde gedachten, noch dezelfde taal; hebben we harten die op elkaar lijken? Het milde en bewolkte klimaat waar ik vandaan kom, heeft me vriendelijke en melancholische indrukken nagelaten; Welke passies heeft de gulle zon die je voorhoofd heeft gebruind bij je gebracht? Ik weet hoe ik moet liefhebben en lijden, en jij, wat weet jij over liefde? De vurigheid van je ogen, de gewelddadige greep van je armen, de vurigheid van je verlangen, verleiden me en maken me bang. Zo hou je niet van elkaar in mijn land. Naast jou ben ik niets anders dan een bleek beeld dat naar je kijkt met verlangen, bezorgdheid en verbazing. Ik weet niet of je oprecht van me houdt, ik zal het nooit weten. Je kunt amper een paar woorden zeggen in mijn taal en ik weet niet genoeg van je om zulke mysterieuze zaken te doorgronden. Misschien zou ik, zelfs als ik de taal die u perfect spreekt, mezelf niet verstaanbaar kunnen maken. De plek waar we woonden, de mensen die ons lesgaven, zijn ongetwijfeld de redenen waarom we elkaar onverklaarbare ideeën, gevoelens en behoeften hebben. Mijn zwakke karakter en je vurige temperament moeten heel verschillende gedachten voortbrengen. Je moet de duizenden onbeduidende lijden die me van streek maken negeren of verachten, je moet lachen om wat me aan het huilen maakt. Misschien weet je niet eens wat tranen zijn.Wat zou jij voor mij zijn: een steun of een meester? Kunt u mij troosten voor het kwaad dat ik heb geleden voordat ik u ontmoette? Begrijp je waarom ik verdrietig ben? Begrijp je medeleven, geduld en vriendschap? Misschien ben je opgevoed met het idee dat vrouwen geen ziel hebben. Denk je dat we het hebben? Je bent geen christen of moslim, je bent geen beschaafde man of barbaar, ben je daarom een ​​man? Wat zit er verborgen in die mannelijke borst, achter dat prachtige voorhoofd, die leeuwenogen? Heb je ooit een nobele, fijne gedachte, een broederlijk en vroom gevoel? Droom je ervan om naar de hemel te vliegen als je slaapt? Geloof je nog steeds in God als mannen je pijn doen? Zal ik je partner of je slaaf zijn? Wil je me of hou je van me? Als ik je gelukkig maak, weet je dan hoe je het me moet vertellen? Weet je wat ik ben en maak je je zorgen dat je het niet weet? Ben ik voor jou een onbekend wezen om naar te streven en van te dromen, of ben ik in jouw ogen een van die vrouwen die zwaarder worden in harems? In jouw ogen, waar ik denk dat ik een goddelijke vonk zie, is er alleen de lust die die vrouwen inspireren? Kent u dat verlangen van de ziel dat de tijd niet uitschakelt, dat geen overdaad verzacht of verslijt? Als je geliefde in je armen slaapt, blijf je dan wakker om over haar te waken, tot God te bidden en te huilen? Brengen de genoegens van liefde je uitgeput en meedogenloos, of brengen ze je in een goddelijke extase? Overweldigt je ziel je lichaam als je de borst verlaat van degene van wie je houdt? Ah, als ik je ingetogen en stil observeer, zal ik het dan begrijpen als je attent bent of in plaats daarvan rust?
Als je ogen vervagen, zal het dan uit tederheid of uitputting zijn? Misschien beseft u dat ik u niet ken en dat u mij niet kent. Ik ken noch je vorige leven, noch je karakter, noch welke mannen die je kennen van je denken. Misschien bent u onder hen de eerste of misschien de laatste. Ik hou van je zonder te weten of ik je kan waarderen, ik hou van je omdat ik je leuk vind, en misschien zal ik ooit gedwongen worden je te haten. Als je een man uit mijn land was, zou ik je vragen stellen en zou je me begrijpen. Misschien zou ik nog ongelukkiger zijn omdat je me zou bedriegen. Dus je zult me ​​tenminste niet bedriegen, je zult me ​​geen ijdele beloften en valse geloften doen. Je zult van me houden om wat je over liefde begrijpt, om wat je kunt liefhebben.
Wat ik bij anderen tevergeefs heb gezocht, zal ik waarschijnlijk niet in jou vinden, maar ik kan altijd geloven dat je het hebt. Die blikken, die liefkozingen van liefde die in anderen altijd tegen me hebben gelogen, je laat ze interpreteren als verlangen, zonder misleidende woorden toe te voegen. Ik zal je dromerige aria's kunnen interpreteren en je welsprekende stiltes kunnen vullen. Ik zal aan uw acties de intenties toeschrijven die ik wens. Als je teder naar me kijkt, zal ik denken dat je ziel naar de mijne kijkt, als je naar de lucht kijkt, zal ik geloven dat je geest zich tot de eeuwigheid wendt waaruit hij is voortgekomen. Laten we zo blijven, leer mijn taal niet en ik zal niet in de jouwe zoeken, woorden om mijn twijfels en angsten uit te drukken. Ik wil negeren wat je met je leven doet en welke rol je speelt onder je medemensen. Ik wil je naam niet eens weten. Verberg je ziel voor mij zodat ik altijd kan denken dat het mooi is. (George Sand pseudoniem van Andine Aurore Lucile Dupin)

Aanbevolen metingen

• Wat zijn breedte- en lengtegraad, hoe worden ze berekend
• Antarctica: informatie, territorium, Antarctische oase
• Wat zijn de hoogste wolkenkrabbers ter wereld
• Hoe een kamer in huis gemakkelijk wit te wassen
• Hoe maak je de perfecte turn-ups voor broeken

- Vraag je me gewoon een simpel "ja"? Een woord zo klein, maar zo belangrijk. Hoe kon een hart vol onuitsprekelijke liefde wat zeg ik dit kleine woord niet met al zijn kracht? Hij zegt het en mijn meest geheime ziel fluistert gewoon tegen je. Ik zou de pijn van mijn hart kunnen beschrijven, de vele tranen, oh nee! Misschien wil het lot dat we je snel weer zien en dan ... Je voorstellen lijken me riskant, maar een hart in liefde houdt geen rekening met de gevaren. Ik zeg nogmaals "ja", dat God van mijn achttiende verjaardag een dag van ellende wil maken? Oh nee! Het zou te vreselijk zijn. Bovendien heb ik al geruime tijd het gevoel dat "het moet zo zijn", niets ter wereld zal me overhalen om af te wijken van wat volgens mij juist is en ik zal mijn vader laten zien dat een heel jong hart ook kan worden opgelost in zijn doeleinden. (Clara Wieck tegen Robert Schumann)

- Liefste, ik huilde van vreugde omdat ik dacht dat je van mij was, en ik vraag me vaak af of ik je echt verdien. Sommigen denken misschien dat in het hart en de geest van niemand veel dingen op één dag kunnen samenkomen ... Maar hoe gelukkig voelde ik me gisteren en eergisteren! Uit uw brieven hing zo'n nobele geest, een geloof, een schat aan liefde! Wat zou ik niet doen om jou! (Robert Schumann tegen Clara Wieck)

- Liefste, ik zou graag de gave van poëzie willen bezitten, zodat er poëzie in mijn hoofd en hart schijnt te zijn vanaf de dag dat ik verliefd op je werd. Je bent een gedicht ... Je bent een soort ballad, lief, eenvoudig, vrolijk, ontroerend, dat de natuur zingt, nu huilt, nu glimlacht en soms tranen en glimlachen mengt. (Nathaniel Hawthorne tot Sophia Hawthorne)
- Wat een jaar is het voor ons geweest! Mijn definitie van schoonheid is dat het liefde is, maar het houdt ook waarheid en goed in. Maar alleen degenen die liefhebben zoals wij liefhebben, kunnen de betekenis en kracht van dit alles begrijpen. (Sophia Hawthorne tot Nathaniel Hawthorne)

Weet je, toen je zei dat ik met je moest trouwen, schaamde ik me voor wat ik van je denk, dat ik alleen aan jou dacht, wat misschien zelfs te veel is. Moet ik het je vertellen? Ik heb de indruk, lijkt het me, dat geen man ooit bij een vrouw is geweest wat je voor mij bent ... Er is nog nooit iemand uit een donkere gevangenis gehaald en op de top van een berg geplaatst, zonder zijn hoofd en hart te draaien dat faalt, zoals de mijne gebeurt? En je zegt dat je meer van me houdt? Wie moet ik dan bedanken, jij of God? Beiden denk ik ... (Elizabeth Barret tegen Robert Browning)

- Bloeien steeds mooier, frisser, sierlijker, omdat het ware liefde is, en omdat ware liefde altijd groeit. Het is een prachtige plant die van jaar tot jaar in het hart groeit, altijd zijn takken uitbreidt, de bedwelmende trossen en parfums elk seizoen verdubbelt: en, mijn leven, vertel me altijd dat niets zijn schors of zijn bladeren zal bederven delicaat, dat groter zal worden in ons hart, geliefd, vrij, verzorgd, als een leven in ons leven. (Honoré de Balzac tegen E. Hanska)

- Ik ging naar een concert en hoorde je Slavische mars. Ik kon mijn indrukken niet uitdrukken door ernaar te luisteren: puur geluk vulde mijn ogen met tranen. Ik voelde een onuitsprekelijke vreugde bij het idee dat de auteur in zekere zin de mijne was, dat hij van mij was, dat niemand het van me kon wegnemen. Voor het eerst sinds ik u ken, heb ik een van uw werken in een ongewone omgeving gehoord. In de adelkamer voel ik in zekere zin veel rivalen, ik heb het gevoel dat je veel vrienden verkiest. Maar daar, in dat nieuwe scenario, omringd door vreemden, had ik het gevoel dat je niet tot iemand kon behoren met dezelfde volheid waarmee je tot mij behoorde en dat niemand mij kon evenaren. 'Hier bezit ik het en ik ben er dol op.' Excuseer mij voor deze waan en vrees mijn jaloezie niet, dit alles bindt u nergens aan, het baart mij zorgen en zal bij mij eindigen. Ik vraag je niets meer dan wat je me al gegeven hebt, behalve misschien een kleine vormverandering. Ik zou willen dat je me behandelt zoals je gewoonlijk doet met vrienden, en me 'jou' geeft. Schrijven mag niet moeilijk zijn; maar als je het beschamend vindt, zal ik het opgeven, want zoals we zijn ben ik gelukkig, je kunt inderdaad gezegend worden voor het geluk dat ik je schuldig ben. Zojuist wilde ik je vertellen dat ik je met heel mijn hart omhels, maar misschien lijkt het je misschien vreemd, dus ik zeg je zoals gewoonlijk: tot ziens, mijn lieve vriend. Als het ongemakkelijk lijkt, lees dan niets anders dan de waan van een abnormale verbeeldingskracht die door muziek wordt opgewonden. Je bent nooit verrast door deze paroxysmen van mij: mijn geest is echt ziek. (Naieda von Meck tegen P.I. Ciaikovskij)

- Je hebt me gevraagd om kort te schrijven, maar ik heb veel te zeggen. Je vroeg me ook om te denken dat de genegenheid die ik voor je heb, wordt ingegeven door een gril. Het kan geen gril zijn, aangezien je in het afgelopen jaar het object was waarop ik op elk eenzaam moment mediteerde. Ik verwacht niet dat je van me houdt, ik verdien je liefde niet. Ik voel dat je superieur bent, maar tot mijn verbazing, inderdaad met mijn geluk, heb je hartstochten waarvan ik dacht dat ze niet langer in je borst leefden. Waarom zou ik het gebrek aan geluk ervaren met pijn? Waarom zou ik het afwijzen terwijl het mij wordt aangeboden? Misschien droeg ik je onvoorzichtig, immoreel; mijn hatelijke meningen, mijn verdorven ideeën; maar ten minste één ding zal de tijd laten zien, dat mijn liefde delicaat en toegewijd is, dat ik niet in staat ben om enig gevoel van wraak of kwaadwilligheid te naderen; uw toekomstige wensen zullen van mij zijn, en wat u ook zegt of doet, ik zal geen vragen stellen, dat verzeker ik u. Heeft u bezwaren tegen het volgende plan? Donderdagavond konden we samen met een postkoets of een postkantoor de stad uit, op een afstand van tien of twaalf mijl. Daar zouden we vrij en onbekend zijn; we konden de volgende ochtend vroeg terugkeren. Ik heb alles hier geregeld om geen enkel vermoeden te wekken. Doe hetzelfde met uw gezinsleden. Accepteer je dat ik je een paar minuten bij je houd? Waar? Ik zal geen moment stoppen als je zegt dat ik moet vertrekken. Alleen kunnen er tijdens een korte vergadering zoveel dingen worden gezegd en gedaan die schrijven niet kan implementeren. Doe wat je wilt, of ga waar je wilt, weiger me te ontmoeten en me wreed te gedragen, ik zal je nooit vergeten. Ik zal altijd de vriendelijkheid van je manieren en de wilde originaliteit van het gezicht onthouden. Een keer gezien, kunt u niet worden vergeten. Misschien is dit de laatste keer dat ik me tot je wend. Dus laat me je nogmaals geruststellen, ik ben niet ondankbaar. Je hebt alles met de grootste elegantie gedaan, en ik ben alleen geïrriteerd dat mijn onhandige manieren me hebben verhinderd om dit gevoel persoonlijk uit te drukken. Verwelkom je me nu ik op je antwoord wacht op Hamilton Place? (Jane Clairmont tegen Lord Byron)

- Liefde moet stap voor stap met open armen naar de liefde toe rennen, met trillende bewustzijn, evenals een paar kinderen die het aandurven om samen in een zeer donkere kamer te wagen. Vanaf het eerste moment dat ze elkaar zien, met een steek van nieuwsgierigheid, kunnen ze de uitdrukking van hun kwelling in elkaars ogen lezen. In dit geval is er geen goede verklaring; het gevoel wordt zo natuurlijk gedeeld, dat zodra de man beseft wat er in zijn hart is, hij zeker weet wat er in het hart van de vrouw zit. (R.L. Stevenson)

- Vandaag is er een nieuwe zon voor mij geboren; alles leeft, alles is geanimeerd, alles lijkt over mijn passie te spreken, alles nodigt mij uit om ervan te genieten. Het vuur dat me verteert, geeft mijn hart, aan alle vermogens van mijn geest, een goddeloze, een overvloedige ductiliteit in alle genegenheid. Omdat ik van je hou, zijn vrienden me dierbaarder. Omdat ik van je hou, hou ik meer van mezelf; en zo komt het met deze nieuwe liefde van mij, dat zelfs het geluid van mijn luit me nu meer beweegt, evenals mijn stem harmonischer en mijn lied zuiverder. (N. de Lenclos aan de markies van Sévigny)

- Ik zeg dat ik verliefd op haar ben. Wat betekent het? Het betekent dat ik mijn toekomst en verleden in het licht van dit gevoel zie. Het is alsof ik in een verre vreemde taal schrijf die ik nu ineens kan lezen. Zonder een woord, legt ze het mezelf uit. Negeer als een genie wat hij doet. (J. Winterson)

- Als ik aan je denk, is het alsof ik aan het leven denk. Je zult de eerste vrouw zijn die de aarde voor mij aangenaam maakt, je bent zo sterk en roze als de poorten van het paradijs. Niemand van ons, misschien niet velen, komt uit een zonnig kinderparadijs. We zijn met onze ouders in de woestijn geboren en we verlangen naar Kanaän. Je bent net als Kanaän: je bent rijk en vruchtbaar en gelukkig, en ik hou van je. (D.H. Lawrence tegen L. Burrows)

- Je bent altijd nieuw. De laatste van je kussen is altijd zoeter; je laatste glimlach het meest stralend; de laatste beweging de meest sierlijke. Toen je gisteren het raam van mijn huis passeerde, was ik vol bewondering alsof ik je voor het eerst had gezien. Op een dag klaagde je dat ik alleen van je schoonheid hield. Dus ik heb niets anders om van je te houden? Realiseer ik me niet dat elk uur een natuurlijk gevleugeld hart meer aan mij wordt geketend? (J.Keats tegen F. Brawne)

- Ik heb in alle uithoeken van de wereld gezocht naar de mooiste dingen die ik te bieden heb, ik heb ze niet gevonden en ik weet niet waar ik ze kan vinden; Ik begreep dat niets zo waard is als jouw liefde en ik zou niets geven in ruil voor je glimlach, je kus, je gedachte. Vraag me dan wat je wilt, ik zal je alles geven om je te laten zien dat ik niet op jouw niveau ben. (Fran Tarel)

Maaike Ouboter - Dat ik je mis - De Beste Singer-Songwriter aflevering 2 (Mei 2024)