Wat te zien op Sardinië, nuttige informatie over het grondgebied en de plaatsen om te bezoeken in deze eilandregio van Italië.
Toeristische informatie
Autonome regio met een speciale status, Sardinië bestaat uit het gelijknamige eiland en tal van kleinere eilanden, waaronder Asinara, La Maddalena, Caprera, San Pietro en Sant'Antioco.
Het wordt gewassen door de Tyrreense Zee, de Sardinische Zee, de Middellandse Zee en de Bocche di Bonifacio die het van Corsica scheiden.
De provincies zijn Cagliari, Nuoro, Oristano en Sassari.
Sardinië is het tweede grootste eiland van Italië, na Sicilië, met meer dan anderhalf miljoen inwoners.
Het is gescheiden van het schiereiland door ongeveer 187 km van de Tyrrheense Zee in het westen, door de Tunesische kust door ongeveer 184 km zee, het Sardijnse Kanaal genoemd in het zuiden, door Corsica door ongeveer 11 km zee, bestaande uit de Bocche di Bonifacio in het noorden en het Iberisch schiereiland door de Sardijnse zee. naar het westen.
Het grootste deel van het Sardijnse grondgebied is bergachtig of heuvelachtig, inclusief enkele karakteristieke rotsplateaus die potten worden genoemd, indien samengesteld uit graniet, en hakken, indien samengesteld uit zandsteen of kalksteen.
In het midden van dit eiland ligt het Gennargentu-massief, waar Punta La Marmora opvalt met zijn 1.834 meter boven de zeespiegel.
Vanaf het noorden zijn het Limbara-gebergte, het Alà-gebergte, de Rasu-berg, de Albo-berg en de Supramonte met de Corràsi di Oliena-berg, terwijl de Linas en het Iglesiente-gebergte in het zuiden.
De grootste vlakte is de Campidano, die de noordelijke centrale ruggen scheidt van de bergen van de Iglesiente.
In het noordwestelijke deel richting de stad Sassari ligt de Nurra-vlakte.
Aanbevolen metingen- Castelsardo (Sardinië): wat te zien in het middeleeuwse dorp
- Sardinië: dagtochten op zondag
- Muravera (Sardinië): wat te zien
- Golf van Marinella (Sardinië): wat te zien
- Cala Gonone (Sardinië): wat te zien
Gezien het overwegend bergachtige karakter van dit eilandgebied, zijn de rivieren over het algemeen stortvloed van aard, waarvan sommige worden geblokkeerd door grote dammen die kunstmatige meren vormen, die voornamelijk worden gebruikt voor het irrigeren van velden en voor de productie van elektriciteit.
Onder deze kunstmatige meren is het vermelden waard het stroomgebied van het Omodeomeer, het grootste van Italië.
De bekkens van Flumendosa, Coghinas en Posada volgen.
De belangrijkste rivieren zijn de Tirso, de Flumendosa, de Coghinas, de Cedrino, de Temo.
Het Baratz-meer, ten noorden van Alghero, is het enige natuurlijke meer.
Het territorium heeft een ruw en bergachtig aspect, ook al kan vanuit een oogpunt van hoogte slechts 18% van het oppervlak worden gedefinieerd als een berg, terwijl 68% overeenkomt met een heuvel.
De reliëfs zijn voornamelijk geconcentreerd in het oostelijke deel van het eiland, waar de berg Limbara (1359 meter), de Gocèano-ketting met de berg Rasu (1259 meter), het Gennargentu-massief, met de punt van La Marmora, die zich bevinden de 1834 meter is de grootste top van Sardinië.
In het westelijke deel van het gebied verrijzen de berg Linas (1236 meter), die oprijst in het centrum van de Iglesiente, en het Sulcis-gebergte.
De belangrijkste vlaktes van het eiland zijn die van Campidano, de grootste in het zuidwestelijke deel, en die van Nurra, die in het noordwesten ligt.
De prachtige Sardijnse kust, die zich uitstrekt over 1897 km, is grotendeels rotsachtig, met hoge kliffen, kleine baaien en grote inhammen met uitgestrekte zandvlakten.
De meest bekende kustlijn vanuit toeristisch oogpunt is de prachtige Costa Smeralda, gelegen in het noorden, waar het kustgedeelte grilliger is, vol eilandjes en inhammen met zandstranden.
Het klimaat van Sardinië is mediterraan, met verzachtende invloeden van de zee, waarneembaar op elke locatie, hoewel minder uitgesproken in het binnenland van het eiland.
De regens zijn voornamelijk geconcentreerd tussen november en december, terwijl het in juli en augustus erg moeilijk is om te regenen.
Sardinië is toeristisch zeer interessant, omdat het veel van de kenmerken heeft die vakantiegangers de voorkeur geven, waaronder een mild klimaat met weinig regenval, voornamelijk geconcentreerd in de wintermaanden, grotendeels ongerepte landschappen, schoon en kristalhelder zeewater, plaatsen rijk aan geschiedenis en archeologie.
Bekende plaatsen die ook internationaal bekend zijn, zijn Olbia, La Maddalena, Alghero, Porto Rotondo, Villasimius, Palau, Santa Teresa, Porto Cervo, Loiri Porto San Paolo, Pula, Sarroch, San Teodoro, Orosei, Dorgali, Stintino, Costa Smeralda.
De receptie voor toeristen is breed met veel toeristische dorpen, goedkope en luxe hotels, auto- en veerbootverhuurdiensten op Sardinië, vakantiedorpen met entertainment, appartementen per week, pensioenhotels, vakantiehuizen en toeristische informatie over waar te gaan en hoe het te doen .
Wat te zien
- De Gorroppu-kloof, een diepe en spectaculaire kloof in de Supramonte.
- Gallura en de noordoostelijke kust, die van Olbia naar de Maddalena-archipel leidt.
- De stad Alghero met zijn monumenten en zijn zee.
- Barbagie en Gennargentu zijn het uitgestrekte berggebied in het centrum van Sardinië en worden beschouwd als het hart van de Sardijnse traditie.
- De Iglesiente en Sulcis met het eiland Sant'Antioco.
- Ogliastra is een gebied dat zich uitstrekt tussen de toppen van de Gennargentu en de Tyrrheense Zee, aan de oostkant van Sardinië.
- Sinis en Montiferru, het schiereiland Sinis aan de noordkust van de Golf van Oristano.
- Villasimius en Sarrabus, in het zuidoosten van het eiland.
- De duinen van Piscinas zijn een gebied met zandduinen in het westen van Sardinië.
De reis met de groene trein door de minder bekende plaatsen van Sardinië is erg interessant.
De belangrijkste kusten ontwikkelen zich in de Golf van Asinara in het noorden, Orosei in het oosten, Cagliari in het zuiden en Oristano in het westen.
De totale lengte van de kusten, die voor het grootste deel in het noorden en oosten hoog en rotsachtig zijn, terwijl ze in het zuiden en westen worden gekenmerkt door zandstranden met in sommige gevallen duinen en moerassige gebieden met vijvers.
Aan de kust van Sardinië zijn er ook tal van grotten, met de aanwezigheid van karstverschijnselen, en diepe inhammen die typisch zijn voor Gallura, een noordoostelijke regio van Sardinië.
Sardinië wordt omringd door vele kleine eilanden, waaronder Asinara, San Pietro, Sant'Antioco, het eiland Tavolara en de Maddalena-archipel, waaronder het eiland Caprera.
Een ander typisch element dat deel uitmaakt van de natuurlijke omgeving van het eiland zijn de grotten waaronder de Grotta di Nereo, gelegen onder het voorgebergte van Capo Caccia, waar je hele rotswanden kunt bewonderen die bedekt zijn met rood koraal.
Andere bekende grotten zijn die van de Bue Marino in Cala Gonone en die van Neptunus in Alghero.
De regionale hoofdstad is Cagliari, terwijl de andere provincies Carbonia-Iglesias, Medio Campidano, Nuoro, Ogliastra, Olbia-Tempio, Oristano en Sassari zijn.
Een groot deel van de bevolking woont in de provincie Cagliari.
