Wat wordt bedoeld met onderwaterfotografie, advies, benodigde apparatuur en de beste technieken om toe te passen, om deze fascinerende manier van fotograferen tot stand te brengen.

Definitie onderwaterfotografie

Onderwaterfotografie betekent een bepaalde fotografische techniek die wordt beoefend tijdens een duik, zwemmen op het oppervlak terwijl je je hoofd eronder vasthoudt met een rubberen buis om te ademen of deelneemt aan een expeditie om de onderwaterwereld aan boord van een onderzeeër te ontdekken.

Voor de benodigde apparatuur en de specifieke fotografische technieken die worden gebruikt, wordt onderwaterfotografie beschouwd als een van de vele specialisatietakken waarin fotografie in het algemeen kan worden onderverdeeld.

Er zijn ondergedompelde werelden die ongelooflijke onderwerpen kunnen bieden om te fotograferen, waaronder vissen, zeedieren van verschillende soorten, ondergedompelde grotten, koraalriffen, scheepswrakken en boten, duikgenoten op het werk.

Om een ​​mooie foto te maken van de onderwaterfauna is het belangrijk om een ​​geschikte uitrusting te hebben en ook een mooie dosis rust om de vissen niet bang te maken.

De camera en de flitser, niet verplicht maar zeer aan te bevelen, moeten in een speciale waterdichte dompelhoes zitten.

In vergelijking met oppervlaktefotografie heeft onderwaterfotografie als een negatieve kant een plotselinge vermindering van kleur en contrast, vooral tot grote diepte omdat het zonlicht steeds meer wordt geabsorbeerd door de massa water en dit veroorzaakt in de genomen foto's de prevalentie van een nogal saaie groenblauwe tint.

Om dit probleem op te lossen is het raadzaam om een ​​krachtige fotografische flitser te gebruiken en de afstand tussen de camera en het onderwerp zoveel mogelijk te verkleinen.

Het gebruik van moderne digitale camera's heeft de gemiddelde kwaliteit van een onderwaterfotografiereportage aanzienlijk verbeterd, dankzij de mogelijkheid om de op het scherm genomen foto's onmiddellijk te bekijken met een idee van het verkregen resultaat en vooral een zeer groot aantal opnamen mogelijk te maken, in vergelijking tot maximaal 36 houdingen toegestaan ​​door films voor analoge camera's.