commentaar – In Psalm 73 illustreert de auteur de moeilijkheden die zich voordoen bij het besef dat de goddelozen en de arroganten een periode van voorspoed doormaken die rijkdom vergaart, terwijl het bij de juiste dingen erg slecht gaat. De psalmist geeft toe dat hij hen benijdde, zijn geloof betwijfelde bijna of God niet rechtvaardig was. De reactie op dit alles is om door te gaan met het hebben van geloof, zonder enige twijfel.
Psalm 73 compleet
[1] Psalm. Asaph Hoe goed is God met de rechtvaardigen, met mensen met een zuiver hart!
[2] Mijn voeten struikelden bijna niet, mijn voetstappen wankelden,
[3] omdat ik de pestkoppen benijdde, aangezien ik de welvaart van de goddelozen zag.
[4] Er is geen lijden voor hen, hun lichaam is gezond en gezond.
[5] Ze kennen de vermoeidheid van stervelingen niet en worden niet beïnvloed zoals andere mannen.
[6] Een ketting is gemaakt van trots en geweld is hun jurk.
[7] Onrechtvaardigheid komt voort uit hun vette, kwade gedachten stromen uit hun hart.
[8] Ze spotten en spreken kwaadaardig, ze dreigen van boven met arrogantie.
[9] Ze heffen hun mond naar de hemel en hun tong reist over de aarde.
[10] Daarom zitten ze hoog, de waterstroom bereikt hen niet.
Aanbevolen metingen- Psalm 76: compleet, commentaar
- Psalm 62: compleet, commentaar
- Psalm 102: compleet, commentaar
- Psalm 6: compleet, commentaar
- Psalm 20: compleet, commentaar
[11] Ze zeggen: „Hoe kan God dat weten? Is er kennis in de Allerhoogste? ".
[12] Zie, dit zijn de goddelozen: altijd kalm, ze vergaren rijkdom.
[13] Tevergeefs hield ik mijn hart zuiver en waste mijn handen in onschuld,
[14] want ik word de hele dag geslagen en mijn pijn wordt elke ochtend vernieuwd.
[15] Als ik had gezegd: 'Ik zal net als zij spreken', zou ik de generatie van uw kinderen hebben verraden.
[16] Ik dacht te begrijpen: maar het was moeilijk in mijn ogen,
[17] totdat ik het heiligdom van God binnenging en begreep wat hun einde is.
[18] Zie, je legt ze op gladde plaatsen, je laat ze in puin vallen.
[19] Hoe ze in een oogwenk worden vernietigd, ze zijn volbracht, ze vergaan van angst!
[20] Als een droom bij het ontwaken, Heer, wanneer u opstaat, laat u hun beeld verdwijnen.
[21] Toen mijn hart beefde en diep van binnen werd ik gekweld,
[22] Ik was dom en begreep het niet, voor jou was ik als een beest.
[23] Maar ik ben altijd bij je: je nam me bij de rechterhand.
[24] Je zult me begeleiden met je advies en dan zul je me verwelkomen in je glorie.
[25] Wie heb ik nog meer voor mij in de hemel? Buiten jou verlang ik niets op aarde.
[26] Mijn vlees en mijn hart falen; maar de rots van mijn hart is God, God is voor altijd mijn lot.
[27] Zie, wie van u vertrekken, zullen omkomen, u vernietigt iedereen die u ontrouw is.
[28] Mijn voordeel is dicht bij God te zijn: in de Here God heb ik mijn toevlucht genomen om al uw werken te vertellen bij de poorten van de stad Zion.
