commentaar – De auteur van Psalm 44 richt zijn gebed tot God in de context dat hij wordt beschouwd als behorend tot het volk van God De grootsheid en de overwinningen van dit volk tegenover andere volkeren waarmee de gebieden werden bezet, worden herinnerd, niet dankzij de beschikbare wapens maar door de wil van de Heer.
Psalm 44 compleet
[1] Aan de koormeester. Van de kinderen van Core. Maskil.
[2] God, met onze oren hoorden we, onze vaders vertelden ons over het werk dat u in hun tijd, in de oudheid, deed.
[3] Om ze te planten, ontwortelde je met je hand de mensen, om plaats te maken voor hen, vernietigde je de volkeren.
[4] Want niet met het zwaard veroverden zij de aarde, noch was hun arm om hen te redden; maar je arm en je rechterhand en het licht van je gezicht, omdat je van ze hield.
[5] Jij bent mijn koning, mijn God, die beslist over overwinningen voor Jacob.
[6] Voor jou hebben we onze tegenstanders in jouw naam verdreven, we hebben onze aanvallers vernietigd.
[7] Want in mijn boog vertrouwde ik niet en mijn zwaard redde me niet,
[8] maar je redde ons van onze tegenstanders, je bracht onze vijanden in de war.
[9] In God roemen we elke dag en vieren we uw naam zonder einde.
[10] Maar nu heb je ons afgewezen en ons met schaamte bedekt, en je gaat niet meer uit met onze gastheren.
Aanbevolen metingen- Psalm 76: compleet, commentaar
- Psalm 62: compleet, commentaar
- Psalm 102: compleet, commentaar
- Psalm 6: compleet, commentaar
- Psalm 20: compleet, commentaar
[11] Je hebt ons laten vluchten voor onze tegenstanders en onze vijanden hebben ons gestript.
[12] U hebt ons als schapen ter slachting gebracht, u hebt ons onder de natiën verstrooid.
[13] Je verkocht je mensen voor niets, je verdiende niet aan hun prijs.
[14] Je hebt ons belachelijk gemaakt met onze buren, spot en schande voor de mensen om ons heen.
[15] U hebt ons de fabel van de volken gemaakt, de naties schudden ons hoofd over ons.
[16] De schande is altijd voor me en schaamte bedekt mijn gezicht
[17] voor de stem van degenen die beledigen en lasteren, voor de vijand die hunkert naar wraak.
[18] Dit alles overkwam ons en we waren u niet vergeten, we hadden uw verbond niet verraden.
[19] Ons hart was niet teruggekeerd, onze stappen waren niet van je pad afgegaan;
[20] Maar u heeft ons naar beneden gebracht in een plaats van jakhalzen en ons gehuld in donkere schaduwen.
[21] Als we de naam van onze God waren vergeten en contact hadden opgenomen met een vreemde god,
[22] misschien dat God er niet achter zou komen, hij die de geheimen van het hart kent?
[23] Elke dag worden wij voor u gedood, geacht als slachtschaap.
[24] Word wakker, waarom slaap je, Heer? Ontwaak, wijs ons niet voor altijd af.
[25] Waarom verberg je je gezicht, vergeet je onze ellende en onderdrukking?
[26] Omdat we in het stof zijn neergebogen, ligt ons lichaam uitgestrekt op de grond. Sta op, kom ons te hulp;
[27] red ons voor uw genade.
