commentaar – De auteur van Psalm 42 is een gedeporteerde die zich in de situatie bevindt dat hij door zijn cipiers wordt onderworpen aan allerlei soorten pesterijen. Het loflied begint met een enorm verlangen van de Heer en de vraag over de tijd die nodig is om tot hem te komen, zodat we zijn gezicht kunnen zien stralen. Maar de winnaars verleiden hem met de afgoden van de wereld die kunnen worden gezien en aangeraakt, ze zouden willen dat hij zijn geloof zou opgeven. Maar de gedeporteerde luisterde niet naar hen en herinnerde zich de goede tijden van vreugde die in het huis van zijn vader leefden, die, hoewel pijnlijk, essentieel zijn voor hem.
Psalm 42 compleet
[1] Aan de koormeester. Maskil. Van de kinderen van Core.
[2] Zoals het hert verlangt naar waterwegen, zo verlangt mijn ziel naar u, o God.
[3] Mijn ziel heeft dorst naar God, naar de levende God: wanneer zal ik komen en het aangezicht van God zien?
[4] Tranen zijn mijn brood, dag en nacht, terwijl ze altijd tegen me zeggen: "Waar is je God?".
[5] Dit herinner ik me, en mijn hart smelt: door de menigte ging ik onder de eersten naar het huis van God, temidden van de liederen van vreugde van een menigte ter viering.
[6] Waarom ben je bedroefd, mijn ziel, waarom kreun je over mij? Hoop op God: ik zal hem nog steeds kunnen loven, redding van mijn gezicht en mijn God.
[7] Mijn ziel valt in mij; daarom herinner ik me je uit het land van Jordanië en Ermon, van de berg Misar.
[8] Een afgrond roept de afgrond op tot het gebrul van je watervallen; al je golven en golven over mij zijn weg.
[9] Overdag geeft de Heer mij zijn genade, 's nachts verheug ik mijn lied voor hem: mijn gebed tot de levende God.
[10] Ik zal tegen God zeggen, mijn verdediging: “Waarom ben je mij vergeten? Waarom verdrietig ga ik weg, onderdrukt door de vijand? ".
Aanbevolen metingen- Psalm 76: compleet, commentaar
- Psalm 62: compleet, commentaar
- Psalm 102: compleet, commentaar
- Psalm 6: compleet, commentaar
- Psalm 20: compleet, commentaar
[11] Mijn botten zijn gebroken door de belediging van mijn tegenstanders; ze zeggen de hele dag tegen me: "Waar is je God?".
[12] Waarom ben je bedroefd, mijn ziel, waarom kreun je over mij? Hoop op God: ik zal hem nog steeds kunnen loven, redding van mijn gezicht en mijn God.
