commentaar – Psalm 141 is een aanroeping van de auteur aan God om elke keer dat hij hem aanroept naar hem te luisteren. De psalmist vraagt de Heer hem te helpen de woorden te doseren, zodat ze geen slechte dingen zeggen, om te voorkomen dat zijn hart dor wordt, kwaad doet, en om hem te beschermen tegen de valkuilen die boosdoeners hem tijdens zijn reis zouden kunnen bieden.
Psalm 141 compleet
[1] Psalm. Di Davide. Heer, ik roep tot u, ren naar mijn hulp; luister naar mijn stem als ik je aanroep.
[2] Als wierook mijn gebed tot u stijgt, mijn handen omhoog als een avondoffer.
[3] Heer, doe een kist op mijn mond, bewaak de deur van mijn lippen.
[4] Laat mijn hart niet voor het kwaad buigen en doe oneerlijke daden met zondaars: dat ik hun heerlijke voedsel niet proef.
[5] De rechtvaardigen sloegen mij en de gelovigen verwijten mij, maar de olie van de goddelozen parfumeert mijn hoofd niet; onder hun goddeloosheid zet ik mijn gebed voort.
[6] Hun leiders werden van de klif gegooid en ze hadden lieve woorden van mij gehoord.
[7] Toen de aarde barstte en openging, werden hun botten verstrooid aan de monding van de onderwereld.
[8] Mijn ogen zijn op u gericht, mijn Heer God; Ik zoek mijn toevlucht bij jou, bescherm mijn leven.
[9] Bescherm me tegen de strik die ze voor me hebben, tegen de hinderlagen van boosdoeners.
[10] De goddelozen vallen samen in hun netten, maar ik ga ongedeerd door.
