commentaar – De vijanden van de auteur van Psalm 10 vallen terug wanneer hij God verdedigt, ondanks dat hij hevige vijanden zijn en neergestreken in prachtige forten.
Psalm 10 compleet
[1] Aan de koormeester. Rustig. Psalm. Di Davide.
[2] Ik zal de Heer met heel mijn hart prijzen en al je wonderen aankondigen.
[3] Ik verheug me in u en jubel, ik zing hymnen voor uw naam, O Allerhoogste.
[4] Terwijl mijn vijanden zich terugtrekken, struikelen en vergaan ze voor je,
[5] omdat je mijn recht en mijn zaak hebt gesteund; zit op de troon, oordeel maar.
[6] Je hebt de naties bedreigd, je hebt de goddelozen uitgeroeid, hun naam is voor altijd, voor altijd gewist.
[7] De forten van de vijand zijn voor altijd vernietigd, de herinnering aan de steden die je hebt vernietigd is verdwenen.
[8] Maar de Heer zit voor altijd; richt zijn troon op voor oordeel:
[9] hij zal de wereld met gerechtigheid oordelen, met gerechtigheid zal hij de oorzaken van de volkeren beslissen.
[10] De Heer zal een onderkomen zijn voor de onderdrukten, in tijden van nood een veilige haven.
Aanbevolen metingen- Psalm 76: compleet, commentaar
- Psalm 62: compleet, commentaar
- Psalm 102: compleet, commentaar
- Psalm 6: compleet, commentaar
- Psalm 20: compleet, commentaar
[11] Laat iedereen die uw naam kent, u vertrouwen, opdat u degenen die u zoeken niet in de steek laat, Heer.
[12] Zing lofzangen voor de Heer, die in Sion woont, vertel zijn werken onder de volkeren.
[13] Vindice van het bloed, herinnert hij zich, vergeet de roep van de aangevochtenen niet.
[14] Heb medelijden met mij, Heer, zie mijn ellende, het werk van mijn vijanden, u die mij van de drempel van de dood scheurt,
[15] opdat ik uw lof mag verkondigen, jubel voor uw redding aan de poorten van de stad Zion.
[16] De mensen zinken in de put die ze hebben gegraven, hun voet verstrikt in het net dat ze verzorgden.
[17] De Heer openbaarde zich, deed gerechtigheid; de goddelozen vielen in het net, het werk van zijn handen.
[18] Laat de goddelozen terugkeren naar de onderwereld, alle mensen die God vergeten.
[19] Omdat de armen niet zullen worden vergeten, zal de hoop van de getroffenen niet worden teleurgesteld.
[20] Sta op, Heer, laat de mens niet zegevieren: voordat u de naties geoordeeld wordt.
[21] Vervul ze met angst, Heer, laat de mensen weten dat ze sterfelijk zijn.
[22] Waarom, Heer, blijf je weg, in tijden van angst verberg je je?
[23] De arme man bezwijkt voor de trots van de goddelozen en valt in de uitgezette valkuilen.
[24] De goddelozen zijn trots op zijn verlangens, de gierige vloeken, veracht God.
[25] De brutale, goddeloze man veracht de Heer: 'God geeft er niet om: God bestaat niet'; dit is zijn gedachte.
[26] Zijn heldendaden slagen altijd. Je oordelen zijn te hoog voor hem: hij veracht al zijn tegenstanders.
[27] Hij denkt: "Ik zal nooit geschud worden, ik zal altijd zonder tegenspoed leven."
[28] Zijn mond is vol meineed, fraude en bedrog, onder zijn tong zijn ongerechtigheid en misbruik.
[29] Op de loer achter heggen, doodt hij de onschuldigen uit schuilplaatsen.
[30] Zijn ogen bespieden het ongelukkige, hij schuilt in de schaduw als een leeuw in het hol. Hij loert op de loer om de armen te grijpen, hij pakt de armen door hem in het net te trekken.
[31] Hij woedt plotseling op de onderdrukten, de ongelukkige valt onder zijn geweld.
[32] Hij denkt: "God vergeet, verbergt zijn gezicht, ziet niets meer".
[33] Sta op, Heer, steek uw hand op, vergeet de armen niet.
[34] Waarom veracht de goddeloze man God en denkt: "Hij zal er niet om vragen"?
[35] Toch zie je angst en pijn, alles waar je naar kijkt en in handen neemt. De armen worden aan u overgelaten, u bent de steun van de wees. Breek de arm van de goddelozen en de goddelozen.
[36] Straf zijn zonde en vind hem niet meer.
[37] De Heer is voor altijd koning, voor altijd: het volk is uit zijn land verdwenen.
[38] U aanvaardt, Heer, het verlangen van de armen, versterkt hun hart, luistert
[39] om recht te doen aan de wees en de onderdrukten; en de mens gemaakt van aarde wekt niet langer angst op.
