Wat te zien in Donauworth, een stad in Beieren, gebouwd door een vissersnederzetting op het eiland waar de Wornitz uitmondt in de Donau, een korte geschiedenis en route om de belangrijkste bezienswaardigheden te ontdekken.
Toeristische informatie
Met de bouw van de eerste brug over de Donau, vanwaar de belangrijke handel in de richtlijn, waaronder Augsburg en Neurenberg, zou zijn gepasseerd, kreeg de stad steeds meer belang totdat het in 1193 een stad werd.
Van 1301 tot 1607 bleef de gemeente een vrije keizerlijke stad en een belangrijk handelscentrum, voordat ze bij Beieren kwam.
De Reichsstrasse, de hoofdstraat in het historische centrum, ligt tussen het stadhuis en het Fugger-huis.
Wat meteen opvalt, is de extreme compactheid van de huizenrijen, waardoor het een van de meest suggestieve in Zuid-Duitsland is.
Vanwege zijn aanzienlijke breedte heette het eerst Upper Market en Lower Market, in de middeleeuwen werd het opgenomen in de commerciële route.
Het stadhuis, dat dateert uit 1236 en discreet bewaard is gebleven, is vaak vergroot en aangepast.
Op de voordeur met de harmonieuze dubbele trap hangt een identiek wapen als dat van Karel V in 1530 aan de stad.
Elke dag om 11 en 16 uur luiden klokken met de melodie "The sun must shine" uit de opera "The magic violin" van Werner Egk.
Aan deze uit de stad afkomstige componist is een fontein uit de Rathausstraße gewijd.
In de Kapellgasse bevindt zich het burgerziekenhuis met de kerk en het voormalige huis van de Orde van de Duitse Orde, waarvan de klassieke constructie een laatbarokke feestzaal huisvest.
Aanbevolen metingen- Dresden (Duitsland): wat te zien
- Octoberfest (Duitsland): bierfestival in München
- Stuttgart (Duitsland): wat te zien
- Hamburg (Duitsland): wat te zien in de belangrijkste haven
- Hohenfurch (Duitsland): wat te zien
Terugkijkend op de Rathausplatz, blijft een hoog traliewerkhuis dat deel uitmaakt van de Spitalgasse niet onopgemerkt en aan het einde leidt de Rieder-deur ons via een brug op het eiland Ried, dat de oorspronkelijke nederzetting van de vissers vertegenwoordigt.
Zowel de deurconstructie als het Hintermeierhuis aan de Worth bevatten historische collecties.
Een doorgang leidt ons langs de muur van de Rieder-poort naar de romantische Farbertorl-poort, die ons de oorspronkelijke militaire functie doet vergeten.
Wat te zien
Verder langs de Reichsstrasse ontmoeten we het Imperial City Ball House, waarvan de begane grond in het verleden werd gebruikt als bakkerij en slagerij, terwijl de tarwemarkt achterin werd gehouden.
De bovenverdieping werd op marktdagen door de stad gebruikt om de verkoopbalies van kooplieden te regelen, terwijl het op feestdagen als balzaal werd gebruikt.
Tegenover staat een klooster, een laat-gotisch bakstenen gebouw, waarin de enorme toren de grootste Zwabische klok heeft.
Het beklimmen van de toren wordt aanbevolen om het betoverende zichtbare panorama te waarderen.
Binnen in de kerk zijn de hoge tabernakel en de laatgotische fresco's opmerkelijk.
Als je door het Fugger-huis met twee verdiepingen loopt, kom je een moderne fontein uit 1977 tegen, bekroond door een adelaar, in wiens kolom de belangrijkste stadia van de geschiedenis van de stad zijn afgebeeld.
Het renaissancegebouw aan het einde van de Reichsstrasse, nu in gebruik als kantoor van de president van de regionale junta, werd in 1537 gebouwd door Anton Fugger.
Tijdens de Dertigjarige Oorlog diende het in 1632 als wijk voor Gustavo Adolfo van Zweden en gemalin, later voor de winterkoning en in 1711 voor keizer Karel VI.
Als u door de Pflegstrasse loopt, bereikt u een bijzonder pittoresk deel van de middeleeuwse muren met de ronde watertank en de kazernes van de dertiende-eeuwse invaliden.
De Heilig Kreuz Strasse leidt in plaats daarvan naar de eens uitgebreide kloosterdistrict met de laatbarokke kerk van Santa Croce.
De harmonieuze constructie is het werk van de beroemde architect Joseph Schmuzer van Wessobrunn, in het onderste deel van de toren is het nog steeds mogelijk om de romaanse versieringen van de eerste kerk te herkennen.
Het geheel wordt tot 73 meter hoog gedomineerd door de rococokoepel die meerdere keren is verdraaid door de constructie van vandaag.
De kerkdeur is versierd met artistiek houtsnijwerk, net als de 8 interne altaren, de koorbanken en de zijkanten van de kerkbanken.
De elegante en discrete voegen rond de plafondschilderingen zijn het werk van de meesters van Wessobrunn, zoals het altaar, opgesteld door de broer van de architect.
Aan de westkant van het schip beschermt een opmerkelijke reling het graf van hertogin Maria di Brabante, onthoofd door haar echtgenoot, hertog Lodovico il Severo, als verdachte van overspel.
Een trap leidt naar de crypte, waarvan het plafond rijkelijk versierd is met stucwerk.
Een artistieke reling beschermt de twee altaren op de achtergrond, de linker bevat de romantische tablet van een relikwie van het kruis in een barokke monstrans.
De relikwieën die hier van het Kruis van Christus worden bewaard, zijn de bestemming van bedevaarten.
Interessant is ook het graf van abt Amandus Roels die de kerk en het klooster liet herbouwen.
Verdere grafmonumenten en grote barokke beelden zijn zichtbaar in het klooster, dat toegankelijk is via een deur in de kapel van de crypte.
