commentaar – De tekst van Psalm 49 brengt een aankondiging van wijsheid aan elk volk dat hun aanwijzingen van een raadsel in een Provierbiale vorm volgt, een versluierde waarheid die verklaart door te stellen dat de mens in welvaart het niet begrijpt, waardoor hij lijkt op de beesten die sterven. Welke materiële rijkdom niemand kan redden, omdat iedereen voorbestemd is om te sterven, God heeft de dood als straf opgelegd om te worden gediend na de schuld die inherent is aan de mensheid, beginnend bij de erfzonde en er is geen goud of zilver dat hij kan bevrijden van de vastgestelde dood, ook al zal hij door te betalen naar de beste artsen gaan, omdat dit alleen nooit genoeg zal zijn en de opgebouwde rijkdom vroeg of laat aan anderen zal worden overgelaten.
Psalm 49 compleet
[1] Aan de koormeester. Van de kinderen van Core. Psalm.
[2] Hoor alle volken, luister naar de bewoners van de wereld,
[3] u edelen en mensen van het volk, rijk en arm samen.
[4] Mijn mond drukt wijsheid uit, mijn hart mediteert wijsheid;
[5] Ik zal mijn oor veranderen in een spreekwoord, ik zal mijn raadsel op de harp uitleggen.
[6] Waarom vrezen in de droevige dagen, wanneer de boosheid van de perverselingen mij omringen?
[7] Ze vertrouwen op hun kracht, ze scheppen op over hun grote rijkdom.
[8] Niemand kan zichzelf verlossen of zijn prijs aan God geven.
[9] Hoeveel het losgeld van een leven ook wordt betaald, het zal nooit genoeg zijn
[10] om zonder einde te leven, en het graf niet te zien.
Aanbevolen metingen- Psalm 76: compleet, commentaar
- Psalm 62: compleet, commentaar
- Psalm 102: compleet, commentaar
- Psalm 6: compleet, commentaar
- Psalm 20: compleet, commentaar
[11] Hij zal de wijzen zien sterven; de dwazen en de onzinnigen zullen samen vergaan en hun rijkdom aan anderen overlaten.
[12] Het graf zal voor altijd hun thuis zijn, hun huis voor alle generaties, en toch hebben ze hun naam aan de aarde gegeven.
[13] Maar de mens in welvaart begrijpt het niet, het is als dieren die vergaan.
[14] Dit is het lot van degenen die op zichzelf vertrouwen, de toekomst van degenen die genieten van hun woorden.
[15] Als schapen naar de hel worden gestuurd, zal de dood hun herder zijn; zij zullen steil in het graf vallen, al hun schijn zullen verdwijnen: de onderwereld zal hun thuis zijn.
[16] Maar God zal mij kunnen verlossen, Hij zal mij uit de hand van de dood rukken.
[17] Als je een man rijk ziet worden, wees dan niet bang, als de glorie van zijn huis toeneemt.
[18] Als hij met hem sterft, brengt hij niets mee, noch daalt zijn heerlijkheid met hem mee.
[19] In zijn leven zei hij dat hij geluk had: 'Ze zullen je prijzen, omdat je het goede hebt verkregen.'
[20] Hij zal meegaan met de generatie van zijn vaders die het licht nooit meer zullen zien.
[21] De mens in welvaart begrijpt het niet, het is als dieren die vergaan.
