Wat te zien in Prato, een eendaagse reisroute met de belangrijkste monumenten en bezienswaardigheden, waaronder de Duomo, het keizerlijk kasteel, de basiliek van Santa Maria delle Carceri en het textielmuseum.
Toeristische informatie
Sinds de prehistorie was het grondgebied van Prato de zetel van menselijke toewijzingen, de talrijke artefacten die werden gevonden in het Galceti-gebied, een plaats op de zuidelijke hellingen van Monte Ferrato, ten noordwesten van de stad, getuigen hiervan.
Archeologische opgravingen in het Gonfienti-gebied, ten oosten van Prato, hebben een Etruskische stad van aanzienlijke omvang aan het licht gebracht, die de aanwezigheid aantoont van de Etruskische bevolking in het gebied, maar dat al is vastgesteld door andere belangrijke archeologische vondsten.
Toen de Romeinen arriveerden, was het land waar Prato vandaag staat bestemd voor centuratie, dat wil zeggen georganiseerd volgens een nauwkeurig patroon van wegen, kanalen en landbouwpercelen die moeten worden toegewezen aan nieuwe kolonisten, meestal ervaren veteranen, terwijl het bestaan van een stedelijke nederzetting uit deze tijd.
Vervolgens vestigden de Longobarden zich in het Prato-gebied, vooral in de Val di Bisenzio en in het Montemurlo-gebied, maar het is noodzakelijk om te wachten tot de negende eeuw om het eerste nieuws van de stad Prato te krijgen.
Het was in feite rond het begin van de elfde eeuw dat het stedelijke centrum van Prato werd gevormd door de samenvoeging van twee bewoonde gebieden, die van Borgo al Cornio, gelegen nabij de Pieve di Santo Stefano, de huidige kathedraal, en die naast de residentie van de Alberti Counts, boven de ruïnes waarvan het keizerlijk kasteel werd gebouwd door Frederik II.
Prato werd opgericht als een vrije gemeente in de twaalfde eeuw, tussen de twaalfde en dertiende eeuw begon de verwerking van wol en de fabricage van weefsels, mede dankzij de aanwezigheid van de Bisenzio-rivier, die de oprichting bevorderde van een systeem van kanalen genaamd gore, met opzet gegraven om zijn wateren te ontvangen en nuttig voor het leveren van energie aan volders, evenals voor het wassen van kleding.
Textielkunst vestigde zich en kende een grote ontwikkeling in de veertiende eeuw, met de oprichting van de kunstgilden en commerciële uitwisselingen met andere Europese landen.
Het archief van brieven, registers en andere voorwerpen die toebehoorden aan Francesco Datini, de beroemde koopman van Prato, is hiervan een zeer interessant bewijs.
Ondertussen had het nabijgelegen Florence, dat altijd veroveringsdoelen had gehad richting Prato, volledige controle over het in 1351.
Prato werd verkocht door koningin Giovanna van Napels aan Florence en volgde zijn lot in de volgende eeuwen, zowel onder de Medici-dynastie als met de Florentijnse Republiek, en juist als gevolg van een overeenkomst die de Medici had gesloten met het leger van de Heilige Liga, een De alliantie tussen paus Julius II en de Spanjaarden, toen ze uit Florence waren verdreven en daar wilden terugkeren, belegerden de Spaanse soldaten op 29 augustus 1512 de stad Prato en maakten een enorme verwoesting, genaamd de plundering van Prato.
Aanbevolen metingen- Artimino (Toscane): wat te zien
- San Galgano (Toscane): wat te zien
- Poggibonsi (Toscane): wat te zien
- Castiglione di Garfagnana (Toscane): wat te zien
- Toscane: dagtochten op zondag
Villa's, adellijke paleizen en de kerk van Santa Maria delle Carceri werden gebouwd onder de familie Medici, gebouwd op een project van de architect Giuliano da Sangallo.
De zeventiende eeuw betekende voor Prato een periode van economische achteruitgang, die aan het begin van de achttiende eeuw eindigde met de komst van de hertogen van Lotharingen, die de culturele en economische ontwikkeling van de stad stimuleerden, die in de volgende eeuwen aanzienlijk werd bevestigd.
Wat te zien
De kathedraal van Prato, gewijd aan Santo Stefano, werd gebouwd in Romaanse stijl in de twaalfde en dertiende eeuw, met de uitbreiding van de veertiende eeuw die leidde tot de toevoeging van de gotische cruise.
Binnen zijn er fresco's van Filippo Lippi, die worden beschouwd als een van de belangrijkste picturale cycli van de vroege Renaissance en, in de kapel van de Heilige Cingolo, beschilderd door Agnolo Gaddi, wordt de Sacra Cintola bewaard, de gordel die, volgens oude tradities, de Maagd Maria hij schonk aan St. Thomas toen hij werd aangenomen.
Dit kostbare relikwie, zeer belangrijk in de religieuze en burgerlijke geschiedenis van Prato, wordt 5 keer per jaar (8 september, Kerstmis, Pasen, 1 mei, 15 augustus) aan de gelovigen getoond vanaf de kansel van Donatello, voor dit doel op de hoek gebouwd rechts van de gevel van de kathedraal.
In het Museum van de Opera del Duomo, gehuisvest in het bisschoppelijk paleis en daterend uit de middeleeuwen, worden opmerkelijke werken bewaard.
In het midden van de Piazza del Comune staat een kopie van Fernando Tacca's Fontana del Bacchino, waarvan het origineel zich in het atrium van het stadhuis bevindt.
Palazzo Pretorio kijkt uit over het plein, dat dateert uit de dertiende en veertiende eeuw, waarin zich de gemeentelijke galerij bevindt.
De basiliek van Santa Maria delle Carceri, met een Grieks kruis, is een meesterwerk van Renaissance-architectuur, gemaakt op een project van de architect Giuliano da Sangallo.
Het Keizerskasteel is een indrukwekkend vierkant gebouw, gebouwd in opdracht van Frederik II tussen 1237 en 1248.
De kerken van San Domenico, San Francesco en Sant'Agostino verdienen ook een bezoek waard.
Het Textielmuseum bevindt zich in de gerestaureerde kamers van de voormalige Campolmi-begraafplaats, binnen de middeleeuwse stadsmuren.
Het Luigi Pecci Museum of Contemporary Art, gelegen in het zuidoosten van de stad, herbergt collecties van internationale kunstenaars.
