Wat te zien in Syrië, reisroute inclusief de belangrijkste monumenten en bezienswaardigheden in het land waar de oude steden Aleppo en Damascus zich bevinden.
Toeristische informatie
Syrië, een oud land met een glorieus verleden, biedt bezoekers vele plaatsen van groot historisch en cultureel belang.
De stad Aleppo, gelegen in de Orontes-vallei in het noorden van Syrië, na Damascus is de belangrijkste stad van het land.
Sinds de oudheid bewoond door zeer verschillende volkeren, heeft het een oude oorsprong, sommige gevonden overblijfselen dateren uit het derde millennium voor Christus.
De citadel, die vanaf zijn 50 meter hoogte domineert, bevindt zich in het centrum van de stad en is omgeven door versterkte muren en een grote gracht.
Binnen kun je een deel van het Koninklijk Paleis, de openbare baden, de Kleine en de Grote Moskee bezoeken.
De oude stad is zeer suggestief, doorkruist door een verstrengeling van smalle straatjes die naar allerlei soorten soeks leiden, met karakteristieke kleuren en geuren.
De Umayyad-moskee, ook bekend als de Grote Moskee, werd rond 715 gesticht door kalief Al Walid en werd later verwoest door een brand waardoor alleen de minaret intact bleef.
De reconstructie werd in de twaalfde eeuw uitgevoerd door Nur al-Din.
De Al-Halawiyya madrasa, oorspronkelijk Byzantijnse kathedraal, valt op door zijn prachtige zuilen met daarop de Byzantijnse hoofdsteden uit de vijfde eeuw.
De oude wijk Al-Jadidah, bewoond door de christelijke bourgeoisie van Armeense afkomst, wordt gekenmerkt door prachtige huizen omgeven door ruime en elegante tuinen.
Aanbevolen metingen- Syrië: wat te zien in het oude land Aleppo en Damascus
- Syrië: nuttige informatie
Mis een bezoek aan het Nationaal Museum niet, dat door archeologisch bewijs de fascinerende geschiedenis van Syrië en het Midden-Oosten documenteert.
Op een afstand van ongeveer 30 km ten noordwesten van Aleppo, zijn de ruïnes van een basiliek gebouwd ter ere van San Simeone Stilita.
De kerk werd gebouwd tussen 476 en 491, rond de zuil waar de christelijke asceet 37 jaar woonde.
Simeone stond op een klein platform bovenaan de kolom, bad en ontving veel bezoekers die naar hem toe kwamen voor een zegen of om advies te vragen.
Na hem volgden andere mensen zijn voorbeeld en werden stiliti genoemd, termne afgeleid van het Griekse woord stilo, wat pilaar betekent.
Op de rechteroever van de rivier de Oronte, ongeveer 55 km van Hama, ligt de belangrijke archeologische vindplaats Apamea, een oude Griekse en vervolgens Romeinse stad.
Apamea was de naam van de Perzische vrouw van Seleucus I Nicator, die rond 300 voor Christus. Hij bouwde de eerste acropolis, bovenop de heuvel, waar sinds het Neolithicum een bevolking van boeren woonde.
De stad werd al snel een van de meest bloeiende centra van het Seleucidische koninkrijk en zelfs in de Romeinse tijd verloor ze haar belang niet.
Aan het begin van de vierde eeuw na Christus werd de stad een centrum van filosofische studies, aangezien de filosoof Giamblico de Neoplatonische school daar stichtte en leidde.
Twee aardbevingen, die plaatsvonden in de twaalfde eeuw na Christus, verwoestten de stad bijna volledig.
Op de site kunt u zeer interessante overblijfselen bewonderen, met name uit de Romeinse en Byzantijnse periode, waaronder de deur van Antiochië, de Via Colonnata, de baden en de monumentale zuil, de Agora en de tempel van Zeus Belos, het Romeinse theater, de citadel en de Caravanserraglio, nu omgevormd tot een archeologisch museum waar de Apamea-mozaïeken worden bewaard.
Ongeveer 150 km ten zuiden van Aleppo ligt de stad Hama.
De stad heeft een zeer oude oorsprong, die teruggaat tot het Hettitische tijdperk.
Doorkruist door de rivier de Oronte, is het beroemd om Le Noire, waarvan de oorsprong teruggaat tot de vierde eeuw na Christus.
Dit zijn grote houten wielen die het water uit de rivier tillen, om het via enkele stenen pijpen zo ver mogelijk van de oevers te leiden, om zo de tuinen met uitzicht op de Orontes te kunnen besproeien.
Ongeveer 60 km ten zuidwesten van Hama, halverwege Aleppo en Damascus, ligt de Krak dei Cavalieri, een middeleeuws militair fort dat getuige is van de aanwezigheid van de christelijke kruisvaarders op deze plaatsen.
Het werd gebouwd op een heuvel, op een strategische positie om de Homs-pas te beheersen van waaruit de Middellandse Zeekust werd bereikt.
Het fort is erg groot, beslaat een oppervlakte van ongeveer 3 hectare, heeft 13 grote torens en bevat tal van hallen, doorgangen en bruggen.
Palmyra ligt in een groene oase, ongeveer 210 km ten noordoosten van Damascus.
Oud karavaancentrum, pleisterplaats voor degenen die de Syrische woestijn overstaken, de stad wordt voor het eerst genoemd in het tweede millennium voor Christus.
De fascinerende ruïnes getuigen van het belang en de rijkdom van Palmyra in de oudheid.
Het maakt deel uit van de UNESCO-werelderfgoedlocaties.
Maaloula is een klein dorpje op de berg, zo'n vijftig kilometer verwijderd van Damascus.
In dit dorp met witte en blauwe huizen op de rotswand zijn twee kloosters met elkaar verbonden door een kloof, San Sergio en Santa Tecla.
Merk op dat Aramees, de taal van Jezus, nog steeds wordt gesproken in Maaloula.
Wat te zien
In de buurt van Damascus is het Seydnaya-klooster gewijd aan de Maagd Maria.
Het is een zeer belangrijke bedevaartsoord voor het christelijke oosten.
Het klooster werd gebouwd door keizer Justinianus op het punt waar hij een verschijning van de Madonna had.
Het wordt gevonden op een rots, en binnenin wordt een icoon van de Maagd Maria, zeer vereerd, bewaard die door San Luca zou zijn geschilderd.
Ongeveer 60 km ten zuiden van Aleppo ligt Tell Mardikh, waar belangrijke opgravingen plaatsvinden die de overblijfselen van Ebla, de oude hoofdstad van het pre-klassieke Syrië, aan het licht hebben gebracht, ontdekt in 1962 door een Italiaanse archeologische missie onder leiding van Professor Paolo Matthiae, directeur van de Italiaanse expeditie die sinds 1964 aan de opgravingen werkt, is tot stand gekomen dankzij een samenwerking met de Syrische regering en de steun van het Italiaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.
Hoewel Ebla een machtige stad was met imperialistische ambities en het middelpunt was van een bloeiende handel, leed het onder de aanvallen van sterkere legers die de vernietiging ervan bepaalden.
De opgravingen onthulden de stedelijke structuur van de vestingstad en het Koninklijk Paleis. waar het staatsarchief werd gevonden, dat waardevolle informatie biedt, evenals tablets en andere zeer interessante vondsten.
Damascus is de hoofdstad van Syrië en ligt aan de voet van de Antiliban aan de oevers van de rivier de Barada, in de Ghouta-oase op een plateau op 690 meter boven zeeniveau.
Het is een stad met een rijke geschiedenis en een oude oorsprong, de Aramese hoofdstad in de elfde eeuw voor Christus.
Veroverd door de Romeinen, onderging het vele overheersingen vóór de Arabische verovering.
In de zestiende eeuw werd het opgenomen in het Ottomaanse rijk, gevolgd door een korte periode van Egyptische overheersing.
In 1922 werd het bezet door de Fransen.
In 1944 werd het de hoofdstad van de onafhankelijke staat Syrië.
Elk tijdperk heeft zijn sporen achtergelaten, veel archeologische vindplaatsen en architectonische werken, afkomstig uit de Romeins-Byzantijnse en islamitische beschavingen, zijn aanwezig in de stad.
De oude stad maakt deel uit van het UNESCO-werelderfgoed, u kunt ook de Umayyad-moskee, het Museum voor Arabische epigrafie, de oude koranscholen Madrase Zahiriyah en Adiliyah, de Assagha suq, het Azem-paleis, de Nour edDin-straat bewonderen ashShahidil, de Hamidiyah-souk, de straat Recta en de christelijke wijk.
In de nieuwe stad is er het Hooggerechtshof, dat de oude karavanserai van Ibrahim Pasha, de Craft Souk, het National Museum, het complex van At-Takiyah as-Sulaymaniyah bezet.
Bosra ligt in het zuiden van Syrië, een belangrijk centrum sinds de tweede eeuw voor Christus, ten tijde van het Nabataean-koninkrijk en de oude hoofdstad van de Arabische provincie, in de Romeinse tijd.
In de tweede eeuw werd het een bisschopszetel en speelde het een belangrijke rol in de verspreiding van de christelijke religie, tot aan de Arabische verovering.
Bosra lag op een strategisch punt, in het midden van de karavaanroutes en was ook een pleisterplaats voor pelgrims die naar Mekka gingen.
In het Ottomaanse tijdperk verloor de stad geleidelijk aan haar belang.
Tegenwoordig is Bosra een interessante archeologische vindplaats, met een prachtig Romeins Theater, dat na lange opgravingswerken in een goede staat van instandhouding aan het licht is teruggekeerd.
De oude stad Bosra maakt deel uit van de UNESCO-werelderfgoedlocaties.
