Geschiedenis van Pompeii vanaf de opgravingen, die de oude stad aan het licht brachten die werd begraven als gevolg van de catastrofale uitbarsting, een uitzonderlijk getuigenis van de Romeinse beschaving.
Oorsprong van Pompeii
Het begon allemaal met de eerste oorzakelijke ontdekkingen die plaatsvonden aan het einde van de zestiende eeuw, tijdens de ontginningswerken die de Sarno-vallei aantasten.
In 1748, onder Karel III van Bourbon, begonnen de eerste ondergrondse verkenningen die leidden tot de identificatie van de Pompeii-site, geplaatst op een steunpunt geproduceerd door een lavastroom, uitgestoten door de Vesuvius tijdens een uitbarsting die plaatsvond in de prehistorie.
De opgravingen brachten een stad uit de oudheid aan het licht, een uitzonderlijk getuigenis van de Romeinse beschaving, waar het leven plotseling stopte in het jaar 79 na Christus, toen een catastrofale uitbarsting van de Vesuvius bedekt met vlammende lapillen en as, mensen en dergelijke, onder een laag van eruptief materiaal 4-5 meter hoog.
Pompeii is ontstaan in de zevende eeuw voor Christus met de eenmaking van verschillende landbouwcentra viel het onder de Griekse hegemonie en kwam het voor een Etruskische periode in handen van de Samnieten.
In het Samnitische tijdperk beleefde de stad een welvarende periode, mede dankzij de rijkdom die voortvloeit uit de productie en handel van wijn, zoals blijkt uit de monumenten, de stedelijke ontwikkeling en de bouw van de nieuwe vesting van de stad.
Maar na het verliezen van de opstandingsoorlog van de Italiaanse steden tegen Rome, in 80 voor Christus Pompeii werd belegerd en gewonnen door Silla, daarom verloor het zijn autonomie en werd het een Romeinse kolonie, met de naam Colonia Cornelia Veneria Pompeianorum, met als gevolg een verandering in openbare en religieuze ambten.
In de keizertijd, met de voortschrijdende Romanisering van het sociale leven, nam de stad de architectuur en kunst van de Romeinse cultuur over.
In 62 na Christus een aardbeving trof Pompeii en veroorzaakte uitgebreide schade, zozeer zelfs dat ten tijde van de uitbarsting van 79 voor veel gebouwen de wederopbouw of restauratie nog niet was voltooid.
opgravingen
Pompeii, ooit opgelost door het uitbarstende materiaal, is tot onze dagen gekomen, niet alleen met zijn architectuur en zijn stedelijke structuur, maar ook met het dagelijkse leven van zijn inwoners, gemaakt van gewoonten, ambachten, voorwerpen, geschreven op de muren, allemaal zoals het was die dag waarop de uitbarsting de tijd stopte.
Tijdens de opgravingen werden holtes in de grond geïdentificeerd, het was de leegte die werd achtergelaten door de talrijke lichamen van de slachtoffers van de uitbarsting.
Aanbevolen metingen- Sapri (Campania): wat te zien
- Campania: dagtochten op zondag
- Amalfi (Campania): wat te zien
- Acciaroli (Campania): wat te zien
- Teano (Campania): wat te zien
Door een gat werd vloeibaar krijt in de holtes gegoten waar alleen de skeletten zich bevonden, waardoor afgietsels werden verkregen, nuttig om toekomstige generaties te getuigen van de tragedie die op die dag in Pompeii plaatsvond.
