Wat te zien in Pistoia, een eendaagse reisroute met de belangrijkste monumenten en bezienswaardigheden, waaronder de kathedraal van San Zeno, de doopkapel, het stadhuis, het stadsmuseum en Palazzo Pretorio.
Toeristische informatie
Gelegen in een vlakte tussen de Ombrone-stroom en Monte Albano, in Pistoia is er een levendige groente- en fruitmarkt, ook beroemd om de productie van bloemen en planten in de vele kassen in de omgeving.
Met een Romeinse oorsprong die teruggaat tot de tweede eeuw voor Christus, werd Pistoia gebouwd als stad in de zesde eeuw, of in het Lombardische tijdperk.
Later ging het over naar de keizers van Duitsland en werd het in de twaalfde eeuw een vrije Ghibellijnse gemeente.
Sindsdien brak er een positieve periode aan voor de stad, in feite werd het bewoonde centrum vergroot en was de bouw van een nieuwe muurcirkel noodzakelijk.
Helaas kwam Pistoia, als gevolg van de strijd tegen Florence, als verliezer uit de bus en moest hij na een zware belegering afstand doen van zijn autonomie.
In de veertiende eeuw brak een periode van langzame achteruitgang aan, mede veroorzaakt door de aanvallen van de Lucchesi die haar ertoe brachten de bescherming van de Florentijnen te aanvaarden, waarna ze in de zestiende eeuw deel ging uitmaken van het Medici-vorstendom.
Dit werd gevolgd door de overheersing van Lotharingen, totdat het in 1859 werd ingelijfd bij het Koninkrijk Italië.
De kathedraal van San Zeno, gebouwd tussen de twaalfde en dertiende eeuw in romaanse stijl, werd in latere perioden herwerkt.
De gevel van de kathedraal van Pistoia omvat een drievoudige volgorde van loggia's en een opmerkelijke portiek uit de veertiende eeuw.
Het gewelf van de middelste boog is versierd met prachtige terracotta motieven van Andrea della Robbia, ook de auteur van de centrale portaal lunette.
Aanbevolen metingen- Artimino (Toscane): wat te zien
- San Galgano (Toscane): wat te zien
- Poggibonsi (Toscane): wat te zien
- Castiglione di Garfagnana (Toscane): wat te zien
- Toscane: dagtochten op zondag
Op de majestueuze klokkentoren van de dertiende-eeuwse Lombardische periode werden drie verdiepingen met loggia's met tweekleurige banden opgetrokken.
Binnen drie beuken verdeeld door kolommen en pilaren zie je sporen van oude fresco's op de muren.
De kapel van San Jacopo, gelegen in het rechter schip, bewaart het zilveren altaarstuk van de heilige, een opmerkelijk werk van hoge goudsmederij, waarvan de bouw tussen 1287 en 1456 verschillende kunstenaars van verschillende oorsprong betrof.
Als je verder gaat dan de trappen van de tribune, bereik je de ingang van de sacristie, waar in de kapel aan de linkerkant van de hoofdkapel een Madonna met kind met heiligen staat, gemaakt door Lorenzo di Credi.
De doopkapel, gebouwd rond het midden van de veertiende eeuw door Cellino di Nese, heeft een achthoekig plan, met een tweekleurige bandgebaseerde bekleding en bovenste decoratie gemaakt door middel van een blinde loggia inclusief pinakels.
Wat te zien
Het stadhuis, dat dateert uit de periode tussen de dertiende en de veertiende eeuw, heeft een portiek en muren die zijn geopend door raamstijlen en drievoudige lancetvensters, terwijl de begane grond het documentatiecentrum herbergt voor het werk van Marino Marini.
In hetzelfde gebouw bevindt zich ook het Stedelijk Museum waar in de Sala dei Donzelli schilderijen op hout gemaakt door kunstenaars uit Pistoia te bewonderen zijn, terwijl in de Sala dei Priori schilderijen gemaakt zijn tussen de vijftiende en zestiende eeuw.
In de hal op de tweede verdieping worden werken uit de zeventiende tot en met de achttiende eeuw tentoongesteld, waaronder exemplaren van Pistoia en Toscaanse schilders.
Buiten, voor het gebouw, staat de Pozzo del Leoncino, gebouwd in de vijftiende eeuw.
Palazzo Pretorio, ook wel bekend als Palazzo del Podestà, is een veertiende-eeuws gebouw, later vergroot en verfraaid met glasramen en wapenschilden.
Op Piazza San Lorenzo staat de kerk van de Madonna delle Grazie, gebouwd in renaissancestijl, ontworpen door Michelozzo, in de vijftiende eeuw.
Het Ceppo-ziekenhuis, gebouwd tussen de dertiende en veertiende eeuw, heeft een zestiende-eeuwse veranda versierd met een fries gemaakt van polychroom terracotta uit een atelier van de Robbian-school.
De kerk van Sant'Andrea verschijnt met een opmerkelijke witgroene gevel, gebouwd in de twaalfde eeuw, geprofileerd door vijf bogen afgewerkt met ruitvormige versieringen.
In het interieur met drie beuken is het mogelijk om twee opmerkelijke werken van Giovanni Pisano te bewonderen, het houten kruisbeeld, gelegen in het midden van het rechter schip, en de beroemde preekstoel uit het einde van de dertiende eeuw, aan de linkerkant.
De bouw van de kerk van San Francesco dateert uit de periode tussen het einde van de dertiende en de helft van de vijftiende eeuw, met de toevoeging van de tweekleurige gevel in de achttiende eeuw, binnen zijn er veertiende-eeuwse fresco's.
De kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Nederigheid, in renaissancestijl, werd in het begin van de zestiende eeuw gebouwd door Ventura Fitoni met de koepel van Vasari.
De kerk van San Giovanni Fuorcivista werd gebouwd in de periode tussen 1100 en 1300, bovenop een oud oratorium dat dateert uit de achtste eeuw.
Met een onafgewerkte gevel heeft de kerk een interieur met één schip dat een opmerkelijk gebeeldhouwde stoep behoudt, die de deugden vertegenwoordigt, gemaakt door Giovanni Pisano, evenals een prachtige veelluik van Taddeo Gaddi, gelegen aan de linkerkant van het hoogaltaar, en een bezoek in terracotta, bij het linkeraltaar, gemaakt door de Della Robbia.
De dertiende-eeuwse kerk van San Domenico werd in de volgende eeuw vergroot, terwijl de kerk van San Paolo, gebouwd aan het einde van de dertiende eeuw, een bolle gevel heeft.
Achter het openbare park ligt het grandioze fort van Santa Barbara.
Het diocesane museum, dat is gehuisvest in het zestiende-eeuwse Palazzo Rospigliosi, toont voorwerpen en meubels van heilige kunst, een deel van de schat van de Duomo, evenals van de muur gescheurde fresco's, beeldhouwwerken en schilderwerken.
