Wat te zien in Perugia, een eendaagse reisroute met de belangrijkste monumenten en bezienswaardigheden, waaronder Palazzo dei Priori, Fontana Maggiore en Rocca Paolina.
Toeristische informatie
De stad Umbrië, de provinciale en regionale hoofdstad, Perugia strekt zich uit over twee heuvels, de Colle del Sole en de Colle dei Landoni, op een gemiddelde hoogte van ongeveer 450 meter.
Colle del Sole valt samen met het hoogste deel van Perugia, waar oorspronkelijk een van de oudste poorten van de stad stond, Porta del Sole, die niet meer bestaat, terwijl Colle dei Landoni overeenkomt met het huidige Piazza Italia.
De twee heuvels worden verbonden door Corso Vannucci, de belangrijkste voetgangersstraat in Perugia, die de rol van distel speelde in de Romeinse fabriek.
Als het eerste archeologische bewijs van het grondgebied van Perugia dateert uit de ijzertijd, over de etnische oorsprong van de stad zijn er tegenstrijdige gegevens, aangezien de rivier de Tiber de grenslijn markeerde tussen de mensen van de Umbriërs en die van de Etrusken, terwijl de het grondgebied van Perugia, gelegen nabij de Tiber, had de typische kenmerken van een grensgebied, daarom zeggen sommige bronnen dat Perugia werd gesticht door de bevolking van Umbrië, andere door de bevolking van de Etrusken.
Maar de eerste kern van de stad werd geboren rond de tweede helft van de zesde eeuw voor Christus en in korte tijd werd het een van de eerste steden van de Etruskische dodecapoli, waarna het een imposante stadsmuur verwierf die de contourlijnen van de nederzetting volgde op twee heuvels zonder stop, exclusief de toegangsdeuren.
De monumentale overblijfselen van het Etruskische tijdperk worden vandaag vertegenwoordigd door sporen van de muren, met deuren, buitenstedelijke necropolen en de Etruskische put.
De Romeinse beschaving in Perugia is niet meteen merkbaar, aangezien in de oude acropolis de Romeinse beschaving geleidelijk aan opging in de vorige Etruskische beschaving.
Een voorbeeld is Porta Marzia, de deur is van Etruskische oorsprong maar heeft verschillende Romeinse elementen behouden, ook kunnen we de Romeinse stedelijke indeling van de stad identificeren, gebaseerd op twee assen, de cardo die overeenkomt met Corso Vannucci en de decuman die samenvalt met de stroom via dei Priori en Alessi.
De twee slagaders kruisten hoogstwaarschijnlijk in de buurt van de huidige kathedraal, waar het forum en de acropolis waarschijnlijk iets hoger waren.
Met de ineenstorting van het Romeinse rijk arriveerden de Ostrogoten en vervolgens werd Perugia van de zesde tot de achtste eeuw bezet door de Byzantijnen, met uitzondering van twee korte periodes waarin het de heerschappij van de Longobarden onderging.
Aanbevolen metingen- Umbrië: dagtochten op zondag
- Gualdo Tadino (Umbrië): wat te zien
- Ferentillo (Umbrië): wat te zien
- Orvieto (Umbrië): wat te zien
- Castiglione del Lago (Umbrië): wat te zien
Vanaf de achtste eeuw en gedurende de volgende twee eeuwen maakte het deel uit van de kerkstaat die de stad bestuurde via de bisschoppen, gebonden aan het Karolingische rijk.
Aan het begin van de twaalfde eeuw werd de vrije gemeente geboren, die de bescherming accepteerde, maar niet de heerschappij van de pausen.
De dertiende en veertiende eeuw werden gekenmerkt door een aanzienlijke demografische en economische groei, die tot uiting kwam door een belangrijke stedelijke ontwikkeling, het Palazzo dei Priori werd gebouwd, ook bekend als Palazzo Comunale, de Fontana Maggiore, de kathedraal van San Lorenzo, werd opgericht 'universiteiten.
Maar deze jaren werden ook gekenmerkt door strijd om de machtsoverwinning tussen de nobele Beccherini en het gewone volk Raspanti.
Een gelegenheid voor eenheid in de stad was de volksopstand tegen de abt van Cluny genaamd Monmaggiore, pauselijke legaat, die door de Perugianen werd verdreven vanwege zijn despotische systemen, en ook het fort in Porta Sole, dat hij had opgericht, werd vernietigd.
Verschillende heerschappijen heersten over de stad en periodes van stilte werden afgewisseld met periodes van sterk antagonisme, waarin Michelotti, Visconti en Fortebracci de hoofdrolspelers waren.
Met Braccio Fortebracci da Montone werden belangrijke openbare werken uitgevoerd, waaronder de residentie van Braccio op het plein, waarvan alleen de loggia's over zijn.
Tussen 1438 en het begin van de 16e eeuw nam de familie Baglioni de macht over, wat een belangrijke artistieke en culturele bloei bevorderde en prestigieuze kunstenaars zoals Piero della Francesca, Pinturicchio en Raffaello naar Perugia riep.
Vanaf het midden van de zestiende eeuw tot de eenwording van Italië, met uitzondering van een korte periode waarin het onderdeel werd van de zogenaamde afdeling van de Trasimeno, stond de stad weer onder de staat van de kerk.
De Rocca Paolina werd gebouwd, waar het pauselijke garnizoen zich vestigde en, ondanks het verlies van zijn autonomie, bleef de stad vanuit artistiek en architectonisch oogpunt zichzelf verfraaien met de creatie van elegante barokke kerken en paleizen.
Wat te zien
Perugia ligt in het centrum van de regio Umbrië, met de 5 historische wijken omsloten door de Etruskische muren, waarvan sommige delen nog steeds zichtbaar zijn.
In de wijk Porta Sant'Angelo zijn er belangrijke monumenten, waaronder de kathedraal van San Lorenzo, de Fontana Maggiore, de kerk van Sant'Angelo en de Etruskische boog.
Tot de wijk Porta Sole behoren de kerk van San Severo, met de aangrenzende kapel die de kostbare drie-eenheid van Raffaello Sanzio en Pietro Vannucci, bekend als Perugino, en de kerken van San Bevignate en Santa Maria di Monteluce bewaart.
In de wijk Porta Santa Susanna bevinden zich het Palazzo dei Priori, de kerk van San Francesco al Prato en het oratorium van San Bernardino.
De wijk Porta Eburnea omvat het Collegio del Cambio, de kerk en het klooster van Santa Giuliana van middeleeuwse oorsprong.
In de wijk Porta San Pietro, waartoe het Palazzo del Capitano en die van de oude universiteit behoren, zijn er de kerken van Sant 'Ercolano, San Domenico en San Pietro, evenals Piazza Italia, gedomineerd door de Rocca Paolina.
Als je de stad binnenkomt via de San Pietro-poort, vind je de basiliek van San Domenico iets verder aan de rechterkant met zijn prachtige klooster en het klooster grenzend aan het Nationaal Archeologisch Museum van Umbrië.
Verderop bereikt u Piazza del Sopramuro, waar het vijftiende-eeuwse gebouw van de oude universiteit en het Palazzo del Capitano del Popolo aan elkaar zijn verbonden.
Verderop leidt een korte klim naar Piazza IV Novembre, ook wel het grote plein genoemd, waar u het Palazzo dei Priori, de kathedraal en de Fontana Maggiore in het midden kunt bewonderen.
Wandelend langs de Corso Vannucci kom je aan in de belvedere-tuin, gebouwd over de voet van de oude Rocca Paolina, die een hele wijk van de oude stad omsluit die aan het licht is gekomen na langdurige restauratiewerkzaamheden.
De oprit van de Via delle Prome, beginnend bij de Boog van Augustus, brengt ons naar het hoogste punt van de stad, precies waar het fort van Porta Sole ooit stond en werd vernietigd.
Opvallend zijn het monumentale complex van San Francesco en het Oratorium van San Bernardino, waarvan de gevel is bedekt met fijn gebeeldhouwde Renaissance-reliëfs.
Perugia is ook de thuisbasis van belangrijke evenementen, waaronder het Umbria Jazz-muziekfestival en het typische Eurochocolate-gastronomie-evenement.
