Wat te zien in Otranto, route met de belangrijkste monumenten en bezienswaardigheden, waaronder het kasteel, de kathedraal, Conca Specchiulla en Baia dei Turchi.
Toeristische informatie
Otranto ligt in de provincie Lecce en maakt deel uit van de club die zich toelegt op de mooiste dorpen van Italië.
In de oudheid heette Otranto Hydruntum, naar de naam van de Hydrusstroom, tegenwoordig Idro, die de stad doorkruist voordat hij de haven in stroomt.
Punta Palascìa behoort tot het grondgebied van Otranto, in het algemeen Capo d'Otranto genoemd, wat overeenkomt met het meest oostelijke punt van het Italiaanse schiereiland.
Deze bijzondere geografische ligging, geprojecteerd naar het oosten, heeft de geschiedenis van Otranto in verschillende aspecten beïnvloed.
Al in het Messapiaanse tijdperk, in de vijfde eeuw. V.Chr. profiteerde van de bloeiende handel met Griekenland, Kreta en alle beschavingen van de Middellandse Zee, in de 4e eeuw, met de opsplitsing van het Romeinse rijk, werd het belangrijk, maar het was vooral in de 9e eeuw, in de Byzantijnse periode, dat een zeer bloeiende periode begon voor de stad, ondanks diverse aanvallen van de Turken.
In 1068 ging het onder Normandische overheersing, waarbij de prachtige kathedraal werd gebouwd die we nog steeds kunnen bewonderen, waar in 1095 de twaalfduizend kruisvaarders werden gezegend die, onder leiding van prins Boemondo I van Altavilla, naar het Heilige Land vertrokken.
In 1440 veroverden de Aragonezen Otranto, maar slaagden er niet in de dramatische aanval van het Turkse leger van Mohammed II onder leiding van Gedik Ahmed Pasha, die plaatsvond in 1480, te stoppen, waarbij de stad werd veroverd en achthonderd mensen werden afgeslacht en onthoofd omdat ze weigerden het christelijk geloof te ontkennen.
Het zijn de martelaren van Otranto wiens botten bewaard zijn gebleven in de kathedraal en gedeeltelijk in de kerk van Santa Caterina in Formiello, Napels. Het jaar daarop bevrijdde Ferdinand van Aragon Otranto en versterkte het de verdedigingsstructuur.
Daarna hervatten de commerciële activiteiten, met name met de Venetianen, die de stad enige tijd (1496-1508) bezetten.
Wat te zien
Porta Alfonsina, de hoofdingang van de oude stad, werd gebouwd door Alfonso van Aragon na de hevige aanval van de Turken in 1481, samen met de wederopbouw van de stadsmuren, later versterkt door de Spaanse onderkoningen.
Aanbevolen metingen- Trani (Puglia): wat te zien
- Puglia: dagtochten op zondag
- Manfredonia (Puglia): wat te zien
- Vieste (Puglia): wat te zien
- Altamura (Puglia): wat te zien
In het begin van de negentiende eeuw, in het Napoleontische tijdperk, werd de Porta Terra geopend langs een bastion van de muren.
Na de aanval van de Turken in 1480 breidden de Aragonezen de overblijfselen van een fort uit het Byzantijnse tijdperk uit en creëerden het kasteel, dat samen met de muren een enkel verdedigingssysteem vormt.
Het huidige uiterlijk van het fort, een meesterwerk van militaire architectuur, is te danken aan versterkende werken die zijn uitgevoerd tijdens het bewind van de Spaanse onderkoningen.
De kathedraal, gebouwd van 1080 tot 1088, is een elegante mix van Byzantijnse, vroegchristelijke en romaanse elementen.
Op de vloer van de kerk, langs de beuken, de pastorie en de apsis, strekt zich een uitzonderlijk mozaïek uit in opdracht van aartsbisschop Jonah en gebouwd door de pastoor Pantaleone van 1163 tot 1165.
De rechter apsis werd door Ferdinando I vergroot om de overblijfselen van de glorieuze martelaren van Otranto te huisvesten.
De crypte onder de apsis is erg interessant, gekenmerkt door 68 kolommen en overblijfselen van Byzantijnse fresco's.
Maritieme locaties in het noorden
– Conca Specchiulla: heeft een hoge en rotsachtige kust met kleine baaien, er is een vakantiedorp gebouwd in de buurt van oude boerderijen.
– Grote en kleine Alimini-meren: ze maken deel uit van een beschermde oase en zijn door een kanaal met elkaar verbonden. Ze zijn omgeven door veel vegetatie met veel soorten planten, zelfs zeldzaam.
– Baai van de Turken: een legende vertelt dat de Turkse krijgers tijdens de slag om Otranto in de vijftiende eeuw op deze plek zijn geland. Deze baai maakt deel uit van de beschermde oase van de Alimini-meren.
– St. Stephen's Bay: er zijn de overblijfselen van de Torre di Santo Stefano, het heeft een overwegend rotsachtig uiterlijk dat afloopt naar een klein strand met weelderige vegetatie. Ten zuiden van deze baai ligt een toeristisch dorp met een grot in de Rada della Caréula.
– Strand van San Giorgio
– Frassanito strand
Marine resorts ten zuiden van Otranto
– Baia dell’Orte
– Punta Palascia o Capo d'Otranto, vertegenwoordigt het meest oostelijke punt van Italië. Het wordt gekenmerkt door een kust met kliffen die uitkijken over de zee en de vuurtoren, een van de vijf vuurtorens in de Middellandse Zee, beschermd door de Europese Commissie.
Het is een interessante toeristische bestemming waar er een traditie is om te wachten op de dageraad van de eerste dag van elk jaar, aangezien het wordt beschouwd als de locatie van Italië waar de zon als eerste opkomt vanwege zijn geografische ligging.
Het vertegenwoordigt ook het scheidingspunt tussen de Ionische Zee en de Adriatische Zee.
– Torre Sant'Emiliano is een stad ten zuiden van Punta Palascìa, met een kaal landschap met weinig vegetatie. De naam is afgeleid van de kusttoren op 50 meter boven zeeniveau. In de omgeving zijn er ook enkele versterkte boerderijen.
– Porto Badisco het is een badplaats en een zeer interessante toeristische bestemming vanwege zijn historische en landschappelijke kwaliteiten. Het kijkt uit over de Ionische Zee en ligt op ongeveer 35 km van Lecce. Sommige historici zijn het erover eens dat Badisco Enea's eerste stop was tijdens zijn reis naar Italië nadat hij uit Troje was ontsnapt.
Om de Grotta dei Cervi te bezoeken, waar opmerkelijke paleolithische graffiti worden bewaard in een omgeving die bestaat uit talloze ravijnen en zeer suggestieve baaien.
Als u doorgaat in de richting van Santa Cesarea-Castro-Leuca, komt u de Grotta delle Streghe tegen, die opvalt door een ingang die diagonaal wordt doorkruist door een rotssteen.
