Wat te zien in Ferrara, route met de belangrijkste monumenten en bezienswaardigheden, waaronder de basiliek van San Giorgio, Palazzo dei Diamanti en Castello Estense.
Toeristische informatie
Stad van Emilia-Romagna, Ferrara heeft een stadsstructuur die teruggaat tot de veertiende eeuw, dat wil zeggen tot de tijd van de Este-overheersing.
Ferrara is momenteel een van de vier Italiaanse provinciale hoofdsteden, samen met Bergamo, Lucca en Grosseto, dat nog steeds een historisch centrum heeft dat vrijwel intact is gebleven in zijn oorspronkelijke uiterlijk en volledig is omgeven door muren.
Het staat op de lijst van UNESCO-werelderfgoedlocaties.
Het eerste bewoonde centrum is niet erg oud, aangezien het pas dateert uit het midden van de zevende eeuw, de tijd dat de bisschopszetel van Voghenza werd verplaatst naar Borgo San Giorgio, voorbij de Po di Volano, een plaats ten zuiden van Porta Romana, waar er was al een zesde-eeuws Byzantijns castrum aanwezig.
De stad was Lombard, voordat het een leengoed werd van Tedaldo di Canossa.
In 1135 werd de bisschopszetel verplaatst naar de huidige kathedraal van Ferrara, gelegen in het stadscentrum.
In dezelfde periode opereerde de gemeente in volledige autonomie en kreeg het gebied nauwkeurigere contouren.
Het waren de strijd tussen Guelphs en Ghibellines die het begin markeerde van de heerschappij van de Este, die, ondanks verschillende conflicten en rellen, in 1322 de investituur van Rome kreeg om de stad te regeren.
De geschiedenis van Ferrara is nauw verbonden met deze familie waardoor de stad dankzij haar werk een sterke economische ontwikkeling heeft doorgemaakt, gecombineerd met een grote artistieke pracht, die ongeveer drie eeuwen onafgebroken heeft geduurd.
De tweede helft van de vijftiende eeuw was ook een zeer belangrijke periode met betrekking tot de stedelijke groei van Ferrara.
Aanbevolen metingen- Brisighella (Emilia Romagna): wat te zien
- Grazzano Visconti (Emilia Romagna): wat te zien
- Castelnovo ne ’Monti (Emilia Romagna): wat te zien
- Canossa (Emilia Romagna): wat te zien
- Emilia Romagna: dagtochten op zondag
Dankzij het project van architect Biagio Rossetti werd het stadsgebied zelfs vergroot volgens een schema genaamd Addizione Erculea, dat een van de eerste stedelijke projecten in Europa vormde.
In 1598 werd Ferrara onderdeel van de staat van de kerk, terwijl het in 1859 overging in het Koninkrijk Sardinië.
Onder de macht van Alfonso I d'Este bereikte de stad haar maximale pracht, dankzij de aanwezigheid van het hertogelijke hof door illustere figuren, waaronder Piero della Francesca, Pisanello, Leon Battista Alberti, Andrea Mantegna en Rogier van der Weyden, met de hedendaagse ontwikkeling van een lokale schilderschool onder leiding van Ercole de 'Roberti, Cosmè Tura en Francesco del Cossa.
Beroemde kunstenaars woonden in de zestiende eeuw in Ferrara, waaronder Dosso Dossi, Tiziano, Giovanni Bellini en vele schrijvers, waaronder Ariosto en Torquato Tasso.
Guarino Veronese, Giambattista Giraldi Cinzio, Celio Calcagnini en Giovan Battista Pigna werkten ook in de Ferrarese studio.
Wat te zien
De basiliek van San Giorgio, gelegen in Borgo San Giorgio, was de eerste kathedraal in de stad, tot de bouw van de huidige kathedraal.
In romaanse en gotische stijl werd de nieuwe kathedraal van San Giorgio, gebouwd door Guglielmo degli Adelardi, in 1135 ingewijd.
De klokkentoren in renaissancestijl, waarschijnlijk ontworpen door Leon Battista Alberti, bleef onvoltooid.
Nabij de kathedraal, in het centrum van de stad, ligt het kasteel Estense.
Het imposante fort werd in 1385 gebouwd door Nicolò II d'Este, op een project van de architect Bartolino da Novara.
De constructie werd uitgevoerd door de oude Torre dei Leoni op te nemen en de verdedigingsmuren en drie torens toe te voegen.
Tot 1450 was het kasteel opgevat als een militair fort, daarna werd het geleidelijk omgevormd tot een adellijke residentie.
In feite verliet de familie Este de oude residentie van het Palazzo Municipale en verhuisde daarheen.
De bouw van het stadhuis begon in 1245 en werd voltooid in 1481.
De neogotische gevel is een remake van 1927.
In het midden van de Quadrivio degli Angeli, de twee belangrijkste slagaders van Addizione Erculea, staat het belangrijkste renaissancegebouw in de stad, het Palazzo dei Diamanti.
Het werd gebouwd door Sigismondo d’Este op een project van architect Biagio Rossetti, te beginnen in 1493.
Het gebouw dankt zijn naam aan de bekleding van de meer dan 8500 blokken met diamanten puntjes die de rustiek vormen.
Het herbergt de Civic Gallery of Modern Art.
In Ferrara staat ook het huis van Ludovico Ariosto, een gebouw uit het einde van de vijftiende eeuw of het begin van de zestiende eeuw, waar de dichter, schrijver en toneelschrijver de laatste jaren van zijn leven zich toelegde op de definitieve opstelling van het beroemde werk van Orlando Furioso.
Onder de UNESCO-werelderfgoedlocaties, samen met de stad Ferrara en het Po-deltapark, zijn er ook de Este Delights, een reeks woningen en jachthutten die door de familie Este zijn gebouwd als plaatsen voor recreatie en zomerretraites , tussen eind 1300 en midden 1500.
Veel van deze gebouwen waren via kanalen en waterwegen met Ferrara verbonden.
De meest populaire woningen zijn Palazzo Schifanoia en Belriguardo.
Palazzo Schifanoia, wat letterlijk "vermijd verveling" betekent, werd gebouwd door Alberto d'Este in 1385, later uitgebreid en eerst getransformeerd op een project van Pietro Benvenuti degli Orders en vervolgens op een project van Biagio Rossetti, om te komen tot de huidige vorm in de 1493.
In het paleis zijn de fresco's van de Salone dei-maanden beroemd.
Op het platteland van Voghiera staat de Delizia di Belriguardo, gebouwd door markies Niccolo III d'Este in 1435.
Door de jaren heen vergroot en getransformeerd, naar een ontwerp van belangrijke architecten uit de Renaissance, was het een zeer luxueuze residentie die werd gebruikt als een representatieve villa en zomerresidentie voor het hele hof van de familie Este, die vroeger haar prestigieuze gasten op die plek ontving.
Vanaf 1598 begon het verval van het complex, met als gevolg een geleidelijke verbrokkeling in vele kleine panden, tot de verwerving door de gemeentelijke administratie van Voghiera, die verschillende restauratiewerken liet uitvoeren.
Sinds 2006 is Ferrara de thuisbasis van het Hermitage Museum, vanwege het grote historische belang, en vertegenwoordigt het een van de weinige steden die verbonden zijn met het beroemde Russische museum.
