Wat te zien in Erto en Casso, een route met de belangrijkste bezienswaardigheden, waaronder de Vajont-dam, het bezoekerscentrum en de San Bartolomeo-kerk, evenals interessante naturalistische excursies.
Toeristische informatie
In een natuurlijk scenario van uitzonderlijke schoonheid zijn er de kleine dorpen Erto en Casso die opvallen door hun eenvoudige architectuur die typisch is voor de bergen.
Tussen de twee bewoonde gebieden zijn er nogal duidelijke taalverschillen, in Erto wordt namelijk een dialect gesproken dat voortkomt uit het Dolomiet Ladin, terwijl in Casso het Friulische Ladin wordt gebruikt, wat een typisch dialect is van Belluno.
De vele beschikbare paden bieden de mogelijkheid om excursies te maken om oude verlaten hutten te ontdekken en onderweg bijzondere rotsconformaties te ontmoeten, zoals die op de berg Borgà.
Eind jaren vijftig was de lokale economie voornamelijk gebaseerd op traditionele landbouw en kleine ambulante handel.
Aan het begin van de jaren vijftig en zestig startte Sade het project dat beoogde de Vajont-vallei te gebruiken als een kunstmatig bekken gericht op de productie van waterkracht.
Hiervoor werd in de Colombèr-kloof een dam van 265 m hoog met dubbele kromming gebouwd.
In 1960, toen met het vullen van het eerste testreservoir werd begonnen, waren er twee aardverschuivingen, waarna de bewaking van de onstabiele helling, die een oppervlakte van ongeveer tweehonderd hectare had, werd gecontroleerd.
Een nieuwe test werd uitgevoerd in 1962 en een volgende test het volgende jaar, maar ondanks de tekenen van een dreigende aardverschuiving werden de noodzakelijke maatregelen niet geïmplementeerd om de bewoonde benedenstroomse centra te beveiligen vanwege onervarenheid en nalatigheid.
In 1955, toen de bouw van de hoogste dam met dubbele kromming ter wereld net was begonnen op het grondgebied van de gemeente Erto en Casso, zou deze de Vajont-stroom blokkeren om het kunstmatige bassin te creëren, Erto en Casso telden samen 2.100 inwoners.
Op 9 oktober 1963 verwoestte een golf van gigantische omvang, veroorzaakt door de aardverschuiving van de berg Toc, vele landen, waarbij meer dan 2000 doden vielen, vooral in Longarone en Castello Lavazzo, waardoor Erto en Casso werden geëvacueerd, vermoedelijk een gebied met een hoog risico, de wiens inwoners moesten verhuizen naar andere bewoonde centra.
Aanbevolen metingen- Venzone (Friuli Venezia Giulia): wat te zien
- Friuli Venezia Giulia: 1-daagse zondagsreizen
- Arta Terme (Friuli Venezia Giulia): wat te zien
- Spilimbergo (Friuli Venezia Giulia): wat te zien
- Aquileia (Friuli Venezia Giulia): wat te zien
Het thema met betrekking tot de ramp in Vajont wordt breed behandeld in het Erto Visitor Centre, dat alle afzonderlijke fasen, van het ontwerp van de dam tot het uiteindelijke oordeel over het proces, in detail beschrijft.
Wat te zien
Bij het Bezoekerscentrum is informatie verkrijgbaar over de wandelroutes in de omgeving, bedoeld voor natuurexcursies.
In Erto is ook een van de bekendste rockgyms, die jaarlijks miljoenen liefhebbers trekt.
Wat betreft de typische gastronomische specialiteiten, polenta met wild en frico moet worden onthouden, ook andere traditionele gerechten zijn die op basis van gewone kruiden die in het gazon zijn verzameld.
Onder de evenementen behouden Erto en Casso oude gebruiken, waaronder die van Goede Vrijdag, een evenement dat bestaat uit een suggestieve weergave van de passie en dood van Christus, waaraan personages in Romeinse kostuums deelnemen.
Aangekondigd sinds de voorgaande dagen door de tromgeroffel, wordt de Passie 's middags voorafgegaan door een heilige processie, waarbij de oudste van het land, terwijl hij een stok vasthoudt met daarop een houten haan, voor een blote voeten staande persoon staat, gekleed in wit en met een kap, het kruis van Brustolon dragend, op zijn beurt ondersteund door twee andere mensen zonder schoenen aan hun voeten.
Onder de monumenten en bezienswaardigheden is de parochiekerk van San Bartolomeo, die een prachtig houten kruisbeeld uit 1690 herbergt gemaakt door Andrea Brustolon, bekend als de Michelangelo van hout.
De Vajont-dam is een in onbruik geraakte dam gebouwd op het project van de ingenieur Carlo Semenza, in de periode tussen 1957 en 1960, in het gemeentelijk gebied van Erto en Casso, helaas bekend om de ramp in 1963.
